Η παρουσία της κλιματικής κρίσης στον δημόσιο διάλογο είναι αντιστρόφως ανάλογη της κρισιμότητάς της. Παρ’ ότι πρόκειται για ζήτημα υπαρξιακών διαστάσεων (για την ανθρωπότητα), ουδείς φαίνεται πρόθυμος να ασχοληθεί με σοβαρότητα μαζί της. Ψυχοπλακωτικό, άρα και ελάχιστα ελκυστικό, και με επιπτώσεις που φαντάζουν περισσότερο μακροπρόθεσμες απ’ ότι είναι πραγματικά, μοιάζει με το ιδανικό πρόβλημα για να θαφτεί κάτω από το χαλί μέχρι τη στιγμή που δεν θα μπορεί να αγνοηθεί… απ’ τις επόμενες γενιές. Ακόμα και η ποπ κουλτούρα, που συχνά καταπιάνεται με διάφορα κοινωνικά ζητήματα, αποφεύγει την περιβαλλοντική κρίση όπως ο διάολος το λιβάνι. Λαμπρή εξαίρεση, το γαλλικό κόμικ Ένας Κόσμος Χωρίς Τέλος, το οποίο όχι μόνο καταπιάνεται με την καυτή πατάτα της περιβαλλοντικής καταστροφής, αλλά καταφέρνει να την προσεγγίσει μέσα από μια διασκεδαστικότατη ματιά που δεν στερείται ουσίας.
Υπεύθυνοι για το κόμικ, το οποίο έχει γίνει ανάρπαστο στη Γαλλία, είναι ο Christophe Blain και ο Jean-Marc Jancovici. Μέσα από τη συζήτησή τους, ο τελευταίος προσπαθεί να αναδείξει τον καθοριστικό ρόλο τον ορυκτών καυσίμων στο βιοτικό επίπεδο των -κυρίως δυτικών- κοινωνιών και τις επιπτώσεις τους στο φυσικό περιβάλλον. Η προσέγγισή του είναι βαθύτατη, περιλαμβάνει δεκάδες στατιστικά στοιχεία και τελικά αναζητά μια εναλλακτική πηγή ενέργειας, η οποία ναι μεν θα βοηθήσει την ανθρωπότητα να διατηρήσει το βιοτικό της επίπεδο, αλλά παράλληλα θα είναι και φιλική προς το περιβάλλον.
Κάπως έτσι, οδηγούμαστε στο πιθανότατα πιο ενδιαφέρον σημείο του κόμικ, καθώς ο Jancovici υποστηρίζει πως η λύση στις ενεργειακές ανάγκες της ανθρωπότητας, άρα και σημαντικό όπλο ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή, είναι η… πυρηνική ενέργεια! Αφού ασκήσει κριτική στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τόσο για την ελλιπή αποδοτικότητάς τους, όσο και για τις χωρικές ανάγκες τους που απειλούν γεωργικές εκτάσεις (όπως συμβαίνει καλή ώρα στον Θεσσαλικό Κάμπο), αναπτύσσει ένα πολύπλευρο σύνολο επιχειρημάτων που στη χειρότερη περίπτωση είναι ενδιαφέρον και στην καλύτερη πειστικό.
Κι αν όλα αυτά ακούγονται αφόρητα βαρέτα και η σκέψη της ανάγνωσης του κόμικ μοιάζει ήδη με άθλο, στην πράξη κυλάει πολύ πιο ομαλά από το αναμενόμενο. Τα εύσημα για αυτό πρέπει να δοθούν στον Blain, ο οποίος αξιοποιεί όλα τα εργαλεία που του παρέχει το μέσο, ώστε να εκλαϊκεύσει πληροφορίες, στατιστικά και ιδέες με τρόπο άμεσο, απολαυστικό και αγνά κομιξικό! Η συχνή αναφορά στον Iron Man, οι κωμικά σχεδιασμένες φιγούρες, το διακριτικό χιούμορ και οι πειραματισμοί με τη δομή των σελίδων, οι οποίες δεν υπακούουν σε αυστηρούς κανάβους, αλλά προσαρμόζονται στις ανάγκες της συζήτησης, προσδίδουν μια απολαυστική διάσταση σε ένα περίπλοκο θέμα, μετατρέποντας το κόμικ σε παράδειγμα προς μίμηση για αντίστοιχες κυκλοφορίες.
Διεξοδικό, μα και προσβάσιμο, δίχως να θυσιάζει την εγκυρότητά του στο βωμό της απλοποίησης, το Ένας Κόσμος Χωρίς Τέλος είναι μια απαραίτητη κυκλοφορία που αμφισβητεί παγιωμένες απόψεις και αναζητά μονοπάτια για έναν πιο βιώσιμο κόσμο. Πολύτιμο!
Το κόμικ Ένας Κόσμος Χωρίς Τέλος κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική.
