Στην Κόλαση, το πρώτο εκ των τριών κεφαλαίων της Θείας Κωμωδίας, ο Δάντης, έχοντας για οδηγό του τον ποιητή Βιργίλιο, καλείται να διασχίσει τους εννιά κύκλους της Κολάσεως για να οδηγηθεί στον Παράδεισο και να συναντήσει ξανά την αγαπημένη του Βεατρική. Οι καλλιτέχνες Paul και Gaëtan Brizzi, σκηνοθέτες του Αστερίξ εναντίον Καίσαρα (1985), αλλά και με συμμετοχές σε σημαντικές ταινίες της Disney (Ταρζάν, Η Παναγία των Παρισίων) αναλαμβάνουν έναν άθλο παρόμοιας δυσκολίας: να διασκευάσουν σε κόμικ την οδύσσεια του Δάντη.
Αισθητικά, το αποτέλεσμα είναι ανεπανάληπτο. Το ασπρόμαυρο σχέδιο τους -κυριολεκτικά πίνακες ζωγραφικής- παραπέμπει σε ατμοσφαιρικές γκραβούρες, αποτυπώνοντας τόσο πετυχημένα τα απόκοσμα, σαδιστικά επίπεδα της Κόλασης. Η εικονογραφία τους ζωντανεύει τους εφιάλτες με τρόπο αποκρουστικό∙ αρκετά σχέδια μάλιστα πιάνουν ολόκληρες σελίδες υποχρεώνοντάς σε να έχεις καρφωμένα τα μάτια σου πάνω τους, παρατηρώντας με δέος κάθε απάνθρωπη λεπτομέρεια. Παράλληλα, τα δύο αδέρφια δεν πέφτουν θύμα της στασιμότητας που συνοδεύει συνήθως κόμικς με έντονη επιρροή από την ζωγραφική. Αντιθέτως, αποκαλύπτονται ικανότατοι χειριστές της κομιξικής γλώσσας, την οποία προσαρμόζουν, ώστε να δημιουργήσουν κάτι που ακροβατεί ανάμεσα στην εικονογράφηση και την τυπική κομιξική δομή. Τα «μπαλονάκια» διαλόγων απλοποιούνται για να ταιριάζουν στην ευρύτερη αισθητική του τόμου, ο διαχωρισμός των πάνελ γίνεται όσο πιο διακριτικά είναι εφικτό, ενώ ανα σημεία χρησιμοποιούνται μέχρι και πειραματικές αφηγηματικές τεχνικές όπως η παρουσία δύο διαφορετικών στιγμών στο ίδιο πάνελ.
Σε επίπεδο πλοκής, ο ενθουσιασμός καταλαγιάζει αισθητά. Και αυτό, γιατί ενώ η περιδιάβαση στην Κόλαση είναι γεμάτη με εφιαλτικές εικόνες και απειλητικά πλάσματα που παγώνουν το αίμα, η αφήγηση μοιάζει περισσότερο με μια παρουσίαση καταστάσεων στην οποία ο Δάντης και ο Βιργίλιος στέκουν απλοί παρατηρητές. Κι όταν τελικά συμμετέχουν και η ζωή τους κινδυνεύει πραγματικά, κάποιος από μηχανής Θεός θα εμφανιστεί σαν σανίδα σωτηρίας, κάνοντας σκόνη κάθε υποψία απειλής. Επιπλέον, η αφηγηματική αποστασιοποίηση ενισχύεται και απ’ το γεγονός ότι η διάδραση του Δάντη με τον Βιργίλιο είναι σχεδόν μηδενική. Παρ’ ότι ανα στιγμές ο Δάντης εκφράζει την εκτίμησή του για την δυνατή φιλία που χτίστηκε με τον Βιργίλιο μέσα από τις κακουχίες που μοιράστηκαν, η μεταξύ τους επικοινωνία περιορίζεται σε στοιχεία κυρίως ενημερωτικού χαρακτήρα για το τι αντικρίζουν κάθε φορά.
Μπορεί σαν σύνολο, η διασκευή της Κόλασης του Δάντη να αναδεικνύεται άνιση ανα σημεία, αλλά στο εικαστικό κομμάτι, η δουλειά των Paul και Gaëtan Brizzi είναι υποδειγματική. Το οπτικό αποτέλεσμα αποδίδει το δέος του ταξιδιού με τρόπο αποστομωτικό (και πραγματικά κομιξικό!) και καλύπτει σε σημαντικό βαθμό τις όποιες σεναριακές αδυναμίες. Φυσικά, αξίζει να επαινεθεί και ο καθοριστικός ρόλος της σκληρόδετης έκδοσης: από το ανάγλυφο εξώφυλλο και την ποιότητα του χαρτιού μέχρι τις υπερμεγέθεις διαστάσεις των σελίδων που αναδεικνύουν τις μεθυστικές συνθέσεις των αδερφών Brizzi, ο τόμος αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση για την εγχώρια εκδοτική παραγωγή, εξυπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο το περιεχόμενο του.
Το κόμικ κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Οξύ.
