Κουβαλώντας τη νέα του εφεύρεση, μία συσκευή που καταφέρνει να αποτυπώσει την πραγματικότητα πάνω σε επιφάνειες, ο Λουί Νταγκέρ επισκέπτεται ένα μικρό κυκλαδίτικο νησί προκειμένου να συναντήσει έναν παλιόφιλό του με την ελπίδα πως εκείνος θα μπορέσει να τον συμβουλέψει τι στο καλό να κάνει με δαύτην. Εκείνος όμως, αντί να την κρατήσει ως επτασφράγιστο μυστικό, όπως του ζητάει ο Νταγκέρ, την δανείζει στον νεαρό εφευρέτη του χωριού, τον δαιμόνιο και ευφυή Μάρκο Γαβρά, θεωρώντας πως το ανήσυχο πνεύμα του αγοριού θα βρει τρόπο, όχι μόνο να βελτιώσει τη συσκευή, αλλά και να της προσφέρει κάποιο νόημα.
Με ευρηματική, ζωντανή και χιουμοριστική γραφή, τα Πορτρέτα του Νίκου Τσουκνίδα παντρεύουν τις (άγνωστες) προοπτικές που ξανοίγονται από μία τεχνολογική εφεύρεση με το άγχος που γεννά η ιδέα της μετανάστευσης, άγχος με το οποίο έρχεται αντιμέτωπος ο Μάρκος. Ο Νταγκέρ μπορεί να δίσταζε να αποκαλύψει την εφεύρεσή του προτού την πατεντάρει και να φοβόταν πως αν την μοιραζόταν με το ευρύ κοινό εκείνο θα ευτέλιζε την αξία της φωτογραφίζοντας ανούσια στιγμιότυπα της ζωής του, αλλά στα χέρια του ευρηματικού αγοριού, αυτή η απίθανη μηχανή αποκτά ένα νόημα που ο δημιουργός της ποτέ δεν θα μπορούσε να φανταστεί∙ μεταμορφώνεται σε πολύτιμο αγαθό για τους ξενιτεμένους, μία γλυκόπικρη ανάμνηση του τόπου και των ανθρώπων που άφησαν πίσω.
Ωστόσο, ο «φακός» του σεναρίου δεν εστιάζει μονάχα στον Μάρκο, αλλά βρίσκει την ευκαιρία να καταπιαστεί και με άλλα ζητήματα. Από τις συντηρητικές ιδέες της τοπικής κοινωνίας που στερούν από τις γυναίκες την δυνατότητα να ακολουθήσουν τη ζωή που επιθυμούν μέχρι κάποια καυστικά σχόλια για την ελευθερία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και τη σχέση του με τις Μεγάλες Δυνάμεις ο Τσουκνίδας εμπλουτίζει την ιστορία του με ενδιαφέρουσες ιδέες, χωρίς ποτέ να βαραίνει αχρείαστα την πλοκή. Μάλιστα, χαρακτήρες όπως εκείνος του Νταγκέρ, ο οποίος κουβαλάει κάτι από τον ναρκισσισμό σύγχρονων tech-bros που ευελπιστούν να εκμεταλλευτούν εμπορικά τις τεχνολογικές εξελίξεις αλλά τρέμουν και στην ιδέα πως αυτές θα μπορούσαν να διαδοθούν απλόχερα, αποκαλύπτουν απροσδόκητα ενδιαφέρουσες και επίκαιρες πτυχές της ιστορίας, προσδίδοντάς της μία διαχρονική αίγλη.
Όλα αυτά παρουσιάζονται μέσα από ένα συναρπαστικό οπτικό στυλ με γαλλo-βελγικό σχεδιαστικό αέρα. Μπορεί ανα στιγμές, οι σελίδες να μοιάζουν υπερβολικά φορτωμένες με οπτικές και λεκτικές πληροφορίες, η «μεγάλη εικόνα» είναι απολύτως θετική για την σχεδιαστική προσέγγιση του Τσουκνίδα. Η έμφαση σε συγκεκριμένα στοιχεία μέσω του χρώματος σε συνδυασμό με την απουσία πολλών λεπτομερειών, αλλά και τη συχνή τάση των χαρακτήρων να υπερβαίνουν τα όρια των καρέ προσδίδουν δυναμικότητα και ζωντάνια στο σχέδιο, ενώ η κυριαρχία του λευκού επί των συνθέσεων μεταφέρουν ιδανικά την αύρα του μεσογειακού, συχνά εκτυφλωτικού τοπίου των Κυκλάδων.
Μία από τις ομορφότερες εγχώριες εκδόσεις των τελευταίων ετών, τα Πορτρέτα μιλούν με γλυκόπικρο τρόπο για τον καημό της ξενιτιάς, για τις άγνωστες εκπλήξεις που επιφυλάσσουν οι τεχνολογικές εφευρέσεις, αλλά και για τα κατώφλια ζωής που καλούμαστε να διαβούμε, συχνά με πόνο καρδιάς.
Το κόμικ Πορτρέτα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και Αλεξάνδρεια.
