Με το 100 Bloody Acres, το σκηνοθετικό ντεμπούτο των Cameron και Colin Cairnes, τα δύο αδέρφια παραδίδουν μία κωμωδία τρόμου με φόντο τη συνάντηση δύο επαρχιωτών και μιας παρέας νεαρών αστών. Οι αδερφοί Reg και ο Lindsay τρέχουν μια μικρή επιχείρηση λιπασμάτων στην επαρχία της Αυστραλίας και αναζητούν το νέο συστατικό που θα απογειώσει το προϊόν τους. Όταν μια παρέα νεαρών που προσπαθούν να φτάσουν σε ένα τοπικό φεστιβάλ μουσικής καταλήγει στον δρόμο τους, ίσως να βρίσκουν τη λύση στο πρόβλημα τους.
Με εμφανείς επιρροές από το απολαυστικότατο Tucker and Dale vs Evil (2010) που είχε κυκλοφορήσει λίγα χρόνια νωρίτερα και πλέον έχει αναδειχθεί σε σημείο αναφοράς για το υποείδος της κωμωδίας τρόμου, τα δύο αδέρφια στήνουν μια ιστορία φρίκης με κωμικές αποχρώσεις. Η σκηνοθετική τους ματιά, μπορεί να μην συγκλονίζει, αλλά εξυπηρετεί και με το παραπάνω την επιθυμία για gore και κωμωδία, ενώ το σενάριο επιφυλάσσει αρκετές εκπλήξεις. Δυστυχώς όμως, η πορεία προς τις ανατροπές είναι περισσότερο βεβιασμένη απ’ όσο θα επιθυμούσε το δημιουργικό δίδυμο με αποτέλεσμα το σενάριο να είναι γεμάτο με παράλογες αποφάσεις χαρακτήρων, ζημιώνοντας ανεπανόρθωτα το τελικό αποτέλεσμα.
Αυτή η σεναριακή αστοχία δεν οφείλεται τόσο στα όσα απίστευτα διαδραματίζονται επί της οθόνης, αλλά στους ελλιπώς ανεπτυγμένους χαρακτήρες. Κάποιοι, όπως ο Lindsay είναι εξ’ ολοκλήρου κατασκευασμένοι σύμφωνα με τα πιο πολυχρονισμένα κλισέ, αν και ο Angus Sampson ανταποκρίνεται αποτελεσματικότατα σε αυτό που του ζητείται. Άλλοι είναι τόσο μονοδιάστατοι που διαγράφονται από τη μνήμη ελάχιστα λεπτά μετά την ολοκλήρωση της ταινίας, ενώ υπάρχουν και εκείνοι, όπως η Sophie της Anna McGahan, που ενώ το σενάριο τους προορίζει ως πυλώνες της μεγάλης ανατροπής του, είναι τόσο χάρτινοι που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες.
Σε καλύτερη μοίρα βρίσκεται ο χαρακτήρας του Reg, ο οποίος αποτελεί και τον αισθητά πιο καλογραμμένο ρόλο της ταινίας. Τόσο το σενάριο, όσο και η ερμηνεία του Damon Herriman αποκαλύπτουν σταδιακά μια προσωπικότητα με περισσότερες αποχρώσεις απ΄ όσες αφήνει να αποκαλυφθεί η αρχική του συμπεριφορά, η οποία παραπέμπει αρχικά σε έναν ανόητο επαρχιώτη. Ακόμα και εκείνος όμως στερείται των απαραίτητων χαρακτηριστικών που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την κατάληξη της ιστορίας του.
Ίσως το 100 Bloody Acres να μην είναι μια πραγματικά κακή ταινία, αλλά σίγουρα είναι μια ταινία που με λίγη περισσότερη φροντίδα στο σενάριο θα μπορούσε να παραδώσει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Ακόμα και αν αυτό, το έχουμε ήδη δει αλλού, αρκετά καλύτερα εκτελεσμένο.