Αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε. Πλέον, η παρακολούθηση οπτικών δοκιμίων είναι τόσο συχνή που σε λίγα χρόνια θα αγγίζει την αντίστοιχη ταινιών και σειρών. Και όχι αδικαιολόγητα. Το επίπεδο παραγωγής πολλών βίντεο είναι αξιοζήλευτο, ενώ συχνά η διάρκειά τους παραπέμπει σε ταινίες μεσαίου μήκους. Με άλλα λόγια, τα οπτικά δοκίμια δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα άλλα οπτικοακουστικά είδη θεάματος που παρακολοθούμε σε συστηματική βάση, οπότε γιατί να μην έχουν και την δικιά τους ετήσια ανασκόπηση; Στο πρώτο κείμενο με τα καλύτερα του 2023 λοιπόν, επιλέγουμε εκείνα τα οπτικά δοκίμια που ξεχωρίσαμε από μία χρονιά με μπόλικο και καλό υλικό!
Why Do Movies Feel So Different Now? – Thomas Flight
Ο Thomas Flight είναι δίχως αμφιβολία ένας από τους καλύτερους video essayists αυτή τη στιγμή με κάθε του δουλειά να ξεχωρίζει για την διεισδυτική ανάλυσή της. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Flight αναρωτιέται γιατί οι ταινίες μοιάζουν τόσο διαφορετικές από τις παλιές κλασικές ταινίες του Hollywood (ή αλλιώς δεν τις φτιάχνουν πια όπως παλιά). Το απότελεσμα είναι ενδιαφέρον και ως προς την θεματική του, αφού μας συστήνει το «ρεύμα» του metamodernism (το οποίο στα ελληνικά ίσως θα μπορούσε να μεταφραστεί ως μετα-μεταμοντερνισμός∙ μπορεί και όχι, προχωράμε), αλλά και ως προς τη δομή του, αφού η αφήγηση του βίντεο είναι αρκετά… περίεργη, δίνοντας μια πρωτότυπη νότα στην τυπική, δραματική αφήγηση που διαπερνά τα περισσότερα οπτικά δοκίμια.
Nightcrawler | Cinema’s Most Chilling Character – Spikima Movies
Συχνά, ο ρόλος του Gyleenhaal στο Nightcrawler μνημονεύεται ως ένας από τους πιο ανατριχιαστικούς, όχι μόνο τις καριέρας του, αλλά και του σύγχρονου κινηματογράφου. Ο Spikima, ακόμη ένας εξαιρετικός δημιουργός οπτικών δοκιμίων, εξηγεί πώς σενάριο, σκηνοθεσία και ερμηνεία συνθέτουν έναν αξέχαστο χαρακτήρα, εστιάζοντας σε μικρές, αλλά κρίσιμες λεπτομέρειες.
Everything Is Content Now – Patrick H. Willems
Μεαξύ μας δεν νοείται λίστα με τα καλύτερα οπτικά δοκίμια της χρονιάς, δίχως να συμπεριλαμβάνεται το -πιθανότατα- μεγαλύτερο όνομα του χώρο, ο Patrick H. Willems. Το 2023 ήταν μια γεμάτη χρονιά για τον συγκεκριμένο με αρκετά, μπαμπάτσικα, όπως συνηθίζει άλλωστε, επεισόδια και ενδιαφέρουσες θεματικές, αλλά εμείς επιλέγουμε αυτό για το οποίο καταπιάνεται με την έννοια του «content» και το πώς έχει επηρεάσει τη σύγχρονη Τέχνη.
Are Film Critics a Dying Breed? – Broey Deschanel
Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια η κριτική κινηματογράφου (και όχι μόνο) πνέει τα λίσθια, με το κοινό να υποτιμά συχνά τη γνώμη των κριτικών, είτε ως δήθεν, είτε ως «πληρωμένη». Κάπως έτσι, μία δημοσίευση πενήντα λέξεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή η γνώμη ενός influencer που με τη βοήθεια των κατάλληλων δημόσιων σχέσεων κέρδισε μια θέση σε avant premiere πολυαναμενόμων ταινιών καταλήγουν να κουβαλάνε περισσότερη βαρύτητα στα μάτια του κοινού.
Το γιατί φτάσαμε ως εδώ και τι σημαίνει αυτό για την τέχνη του σινεμά μελετάει στο συναρπαστικό της οπτικό δοκιμίο η Broey Deschanel και δεν μπορούμε να κρύψουμε πως πρόκειται για ένα από τα αγαπημένα μας βίντεο του 2023.
Why Hollywood Fell Out Of Love With Sex – Little White Lies
Το Little White Lies, το κανάλι δηλαδή του ομώνυμου κινηματογραφικού περιοδικού με την αξιοζήλευτη αισθητική, δημοσιεύειι μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα οπτικά δοκίμια του διαδικτύου. Σύντομα και περιεκτικά, συχνά χωρίς καν αφήγηση, ξεχωρίζουν για την αισθητική τους, τις συχνά παιχνιδιάρικες θεματικές τους και το υπέροχο μοντάζ. Για το 2023, επιλέγουμε εκείνο το βίντεο που κυκλοφόρησαν με θέμα την απουσία των ερωτικών σκηνών από τις σύγχρονες εμπορικές ταινίες, το οποίο δεν είναι μόνο επίκαιρο, αλλά αποτελεί και εξαίσιο δείγμα των καλύτερων στιγμών τους.
Unrated – Maggie Mae Fish
Συνεχίζουμε στην ίδια ερωτική ατμόσφαιρα, όχι με ένα, αλλά με ολόκληρη σειρά βίντεο ονόματι Unrated από την Maggie Mae Fish. Προφανώς, επειδή το Youtube είναι τρομερά αυστηρό με τους κανονισμούς του, η σειρά δεν είναι διαθέσιμη εκεί, αλλά στην πλατφόρμα του Nebula, η οποία είναι κάτι σαν το Netflix των explainers και των οπτικών δοκιμίων. Πίσω στη σειρά τώρα, η Fish καταπιάνεται με τις φιλμογραφίες διάφορων πρωτοποριακών σκηνοθετών και σκηνοθετιδών από πολλές δεκαετίες αναλύοντας τη συνεισφορά τους στην απεικόνιση της σεξουαλικότητας.
“No CGI” Is Really Just Invisible CGI – The Movie Rabbit Hole
Άλλη μια σειρά βίντεο, αυτή τη φορά τεσσάρων επεισοδίων, που εξηγεί με πολύ πιο άμεσο τρόπο σε σχέση με τα παραπάνω δοκιμιακής υφής βίντεο πως οι ταινίες που παινεύονται οτι δεν έχουν ψηφιακά εφέ στην πραγματικότητα εννοούν πως τα χρησιμοποιούν πολύ στοχευμένα με σκοπό να ΜΗΝ φαίνονται.
Τρομερά ενδιαφέρουσα ανάλυση, και μάλιστα από πρωτοεμφανιζόμενο κανάλι, για ένα θέμα που έχει απασχολήσει έντονα την κινηματογραφόφιλη κοινότητα.
Γιατί Δεν Mπορούμε να Δούμε Μια Ολόκληρη Ταινία; – Άσε μας ρε Μίλτο
Σε εξίσου λιγότερο «δοκιμιακά» βίντεο, τα οποία όμως δεν στερούνται ορθή τεκμηρίωση ή ευρηματικές θεματικές κινούνται και τα βίντεο του Μίλτου. Το φετινό αγαπημένο μας είναι εκείνο που βάζει κάτω την επίκαιρη συζήτηση περί κινηματογραφικού διαλείμματος και ταινιών με επικές διάρκειες. Πάρα πολύ ενδιαφέρον και τρομερά διασκεδαστικό, μας υπενθυμίζει πόσο υποτιμημένο είναι αυτό το κανάλι.
