Ειλικρινά, δεν περίμενα πολλά. Στην πραγματικότητα, όταν ξεκίνησα την ανάγνωση του
Do A Powerbomb! με αφορμή την ανασκόπηση του 2022, είχα πάει με εξαιρετικά μετριασμένες προσδοκίες, αναμένοντας μια ευχάριστη, γεμάτη αδρεναλίνη ιστορία∙
θεαματική, άλλωστε μιλάμε για αγώνες πάλης, αλλά μέχρι εκεί. Ε, πού να’ ξερα!
Φυσικά, η νέα δουλειά του Daniel Warren Johnson διαθέτει όλα εκείνα τα γνωρίσματα
που έχουν ξεχωρίσει το μέχρι τώρα έργο του, δηλαδή βρώμικο σχέδιο που ξεχειλίζει
ένταση και ενέργεια σε κάθε καρέ, προσφέροντας στο μάτι αγνή κομιξίλα, όπου
αγριεμένα πρόσωπα και υπερβολικά μυώδη σώματα τσαλαπατιούνται αλύπητα σε κάθε
χτύπημα. Είτε σ’ αρέσει το άθλημα, είτε όχι, δεν γίνεται να μην απολαύσεις το θέαμα
που αποκαλύπτεται στις σελίδες του κόμικ, αφού ο Johnson έχει τη δυνατότητα να σου
μεταφέρει κάθε επίπονο χτύπημα, λες και το δέχεσαι εσύ!
Ωστόσο, το κόμικ δεν εξαντλείται εκεί. Μπορεί κάθε τεύχος να εστιάζει ουσιαστικά σε έναν αγώνα, αλλά η καρδιά της ιστορίας χτυπά στη νεαρή πρωταγωνίστρια, η οποία πριν χρόνια είδε τη μητέρα της να πεθαίνει στο ρινγκ ύστερα από μια τραγική αμέλεια του ανταγωνιστή της και τώρα τής δίνεται μια σουρεαλιστική ευκαιρία να την επαναφέρει στη ζωή, παρ’ ότι η οικογένειά της προσπαθεί να την αποτρέψει να ασχοληθεί και εκείνη με το άθλημα που στέρησε τη ζωή της μητέρας της. Για να καταφέρει λοιπόν να κάνει το αδύνατο δυνατό θα πρέπει να συνεργαστεί με έναν απροσδόκητο παλαιστή, να εμπιστευτεί έναν φανατικό με το άθλημα Νεκρομάντη (!) και να κυριαρχήσει απέναντι στα άλλα πανίσχυρα τέρατα αλλούτερων κόσμων που επιδιώκουν και αυτά να κερδίσουν μια δεύτερη ευκαιρία για τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Με κάποιον τρόπο, το ιδιαίτερα απλό σενάριο του Johnson καταφέρνει να «χωνέψει» δίχως προβλήματα όλες αυτές τις διαφορετικές ιδέες, να τις μπολιάσει με πειστικούς διαλόγους που δεν έχουν χρόνο για χάσιμο και με τη συνεισφορά μερικών βαθειά συναισθηματικών ανατροπών που εκπλήσσουν, να προσφέρει απλόχερα μια γλυκόπικρη
ιστορία.
Τελικά, μπορεί το κόμικ να μην ανακαλύπτει τον κομιξικό τροχό, να μην αλλάζει το ρου
της κομιξικής ιστορίας, αλλά αυτό ελάχιστη σημασία έχει. Η ειλικρινής του αγάπη για
ένα άκρως υπερβολικό (και στημένο) άθλημα, η ανεξέλεγκτη ενέργεια του και η
μεγάλη του καρδιά αρκούν για μια απολαυστική και «πλούσια» αναγνωστική εμπειρία
που μας επιβεβαιώνει πως ο Johnson μπορεί να πάρει την πιο θεόμουρλη ιδέα και στο
τέλος να την κάνει να δουλέψει!
