Doctor Strange in the Multiverse of Madness

Doctor Strange in the Multiverse of Madness: Παλπ Πανζουρλισμός

Η Marvel έχει σταματήσει πλέον να νοιάζεται για το αν οι ταινίες της βγάζουν νόημα. τα σενάρια του κολοσσιαίου στούντιο πλέον θυμίζουν κατά φαντασίαν μάχες στο προαύλιο του δημοτικού – και αυτό είναι ίσως που τα κάνει τόσο γοητευτικά. Οι χαρακτήρες μας ταξιδεύουν αυτοστιγμεί σε όλη την υφήλιο, μπλέκονται σε τραγελαφικά μεγαλεπήβολες καταστάσεις, χρησιμοποιούν αυθαίρετες υπερδυνάμεις, και δίνουν μάχες που αποτελούνται από αφηρημένες έννοιες, ανύπαρκτα τέρατα και άφθονα βεγγαλικά.

Αν όλα αυτά δε σας πειράζουν, και θέλετε απλά να δείτε τι θα γίνει στη συνέχεια, τα Studio Disney έχουν πολλά να σας προσφέρουν! Ειδικά στην περίπτωση του Multiverse of Madness, ο κινηματογραφικός τιτάνας χρειαζόταν μια μεγαλειώδη ιστορία στις τέσσερεις γωνιές του πολυσύμπαντος για να ακολουθήσει την ανυπέρβλητη επιτυχία του Spider-man: No Way Home – μια ιστορία όχι τόσο με καλογραμμένο plot, όσο με άπειρα cameos, αναφορές, και τριδιπλές ανατροπές.

…και ποιος καλύτερος να αναλάβει αυτό το εγχείρημα από τον Sam Raimi, τον άρχοντα του cult τρόμου και μπαμπά του σύγχρονου υπερηρωικού μπλοκμπάστερ; O Raimi, μετά από 10 χρόνια αποχής από το σινεμά, επιστρέφει στη σκηνοθετική καρέκλα κάτω από την ομπρέλα της Marvel για να μας παραδώσει ένα ασταμάτητο, παρανοϊκό, ασυνάρτητο fever dream, που μοιάζει να βγήκε από κακό pulp περιοδικό της δεκαετίας του πενήντα.

©Marvel Studios 2022. All Rights Reserved.

Ο Στήβεν Στρέηντζ απολαμβάνει τη ζωή του ως Άρχων της Μαγείας και σωτήρας του σύμπαντος. Παρά το σεβασμό και τη λατρεία που προσλαμβάνει από τους γύρω του, ο Στήβεν νοιώθει ανεκπλήρωτος στην καθημερινότητά του, και βασανίζεται συχνά από δυσοίωνους εφιάλτες. Όταν μια νεαρή κοπέλα προσγειωθεί στη Νέα Υόρκη κατατρεγμένη από ένα μονόφθαλμο τέρας, ο Στρέηντζ θα ριχθεί με τα μούτρα σε μια νέα περιπέτεια, που θα αποδειχθεί η πιο επικίνδυνη της πολυτάραχης καριέρας του.

Εμπνευσμένος από την απόλυτη καλτίλα των αυθεντικών περιπετειών του Strange, ο Raimi κατασκευάζει ένα λαβκραφτιανό πανηγύρι που δεν σταματά ούτε στιγμή. Μπροστά στα έκπληκτα μάτια του θεατή, παρελαύνει μια σειρά από αδιανόητα τερατουργήματα, ζόμπι, μινωταύρους, κθούλου, δαιμονισμένους μάγους, σκιερές οργανώσεις και πνεύματα από τα βάθη της κολάσεως, σε μια ιστορία που πηγαίνει από το γελοίο στο… γελοιωδέστερο!

Φυσικά, όλα αυτά γίνονται με απόλυτη σοβαροφάνεια. Πιστός στο πνεύμα των παλπ παραμυθιών, ο Raimi δίνει εντολές στο καστ του να ερμηνεύσει με τον μεγαλύτερο δυνατό στόμφο, και την μεγαλύτερη δυνατή δραματικότητα. Εδώ είναι και που ξεχωρίζει η πάντοτε σθεναρή Elizabeth Olzen (WandaVision), η οποία παραδίδει μια απολαυστικά παρατραβηγμένη ερμηνεία ως η ανεξέλεγκτη και ψυχοπαθής «Κόκκινη Μάγισσα» που απειλεί να κατεδαφίσει το πολυσύμπαν – και στην πορεία, δίνει στην ταινία κάποια ψήγματα συναισθηματικής βαρύτητας (όχι πως είμαστε εδώ για κάτι τέτοιο).

©Marvel Studios 2022. All Rights Reserved.

Τελικά όμως, η εν λόγω σοβαροφάνεια είναι που αποτελεί και το μεγαλύτερο ελάττωμα του Multiverse of Madness. Σε αντίθεση με τον αραχνοειδή προκάτοχό του, ο Strange δεν δείχνει να έχει όρεξη για πλάκα. O Raimi, κάνοντας αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, εστιάζει στον camp τρόμο αντί για την ανάλαφρη κωμωδία – παραδίδοντάς μας το πιο βίαιο και γκροτέσκο φιλμ της Marvel μέχρι τώρα. Όμως, για όσες φορές η ταινία καταφέρνει να μας δημιουργήσει ανατριχίλες, άλλες τόσες προκαλεί eyerolls με τα νερόβραστα jumpscares και την κουρασμένη horror εικονογραφία.

…και ομολογουμένως, αν αδειάσεις το μυαλό σου από κάθε προσδοκία, όλα αυτά είναι συναρπαστικά∙ ο Δόκτωρ κάνει ένα ξέφρενο, ανεγκέφαλο ταξίδι, και η αχαλίνωτη τερατολογία δικαιολογείται από την ξεδιάντροπη καλτίλα – όμως ταυτόχρονα, το Multiverse of Madness ελλείπεται της κωμικής σπιρτάδας και συμπαθητικής ανεμελιάς που χαρακτήριζαν τον Spider-man, αποτυγχάνοντας τελικά να ενθουσιάσει το κοινό σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αγνοήσει εξ’ ολοκλήρου τα σεναριακά προβλήματα.

Σχόλια

Your email address will not be published.