Όσο κακό κι αν ήταν το 2021, κανείς δεν μπορεί να πει ότι η πανδημία κατάφερε να εμποδίσει την Marvel να γεμίσει τις οθόνες όλων των μεγεθών με υλικό. Eίχαμε Black Widow, Shang-Chi, Eternals, Spider-Man και πέντε σειρές στο Disney+. Με προσωπική αγαπημένη το Loki – γιατί ποιός μπορεί να αντισταθεί στον θεό της σκανταλιάς;-, το WandaVision να ακολουθεί με μια μικρή δόση απογοήτευσης. το The Falcon and the Winter Soldier να έχει χαθεί στα άδυτα της λήθης και το What If…? να «παίζει» με τις δυνατότητες του πολυ-σύμπαντος, το Hawkeye ήρθε να κλείσει αυτή τη χρονιά με έξι άκρως χριστουγεννιάτικα επεισόδια.
Η σειρά διαδραματίζεται στο παρόν, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για το MCU (να σηκώσει χέρι όποιος έχει χάσει κάθε αίσθηση χρόνου και σειράς των γεγονότων σε αυτό το σύμπαν). Βασικά σημαίνει ότι είμαστε μετά το Endgame και το Black Widow σε μια μικρή φούσκα όπου δεν μας πολυνοιάζει τί έχει γίνει στις άλλες ταινίες/σειρές. Η Natasha έχει θυσιαστεί, όσοι χάθηκαν στο Blip επέστρεψαν και κλασσικά ό,τι έχει απομείνει από τους Avengers είναι άφαντο. Πρωταγωνίστρια, η Kate Bishop, μια άκυρη κοπέλα που μετά το θάνατο του πατέρα της στην εξωγήινη εισβολή στη Νέα Υόρκη, αφιερώνεται στις πολεμικές τέχνες και την τοξοβολία. Μια σειρά από συμπτώσεις (ή και όχι τόσο συμπτώσεις), βρίσκει τη στολή του Ronin, τη φοράει, δέρνει κάτι τύπους στο ενδιάμεσο και καταλήγει να έχει στο κατόπι της τη μαφία και τον Clint Barton.
Η Hailee Sterinfeld, η οποία αρχίζει να γίνεται geek princess (MCU, Arcane, Spider-Gwen, Bumblebee) φέρνει μια φρεσκάδα στο σύμπαν με το ρόλο της υπερενθουσιώδους θαυμάστριας του τοξοβόλου Avenger ενώ ο Jeremy Renner συνεχίζει να είναι ο προσγειωμένος, κατσούφης εκδικητής με το σκοτεινό παρελθόν. Μόνο που πλέον θέλει να αποσυρθεί, να αφήσει το καλό και το κακό που έχει κάνει πίσω του και να βρίσκεται ασφαλής με την οικογένεια του. Η σειρά λοιπόν λειτουργεί όχι ως σειρά αφιέρωμα στον Hawkeye αλλά χτίζει ένα μέλλον του MCU χωρίς αυτόν, με την Kate Bishop να ετοιμάζεται να πάρει τα ηνία, ή καλύτερα, το τόξο. Φυσικά όλα αυτά δεν γίνονται έτσι απλά. Η ίδια η Kate έχει μια μπλεγμένη οικογένεια η οποία θα προσφέρει στη σειρά ένα εκπληκτικό και πολυανεμενόμενο cameo, ο Hawkeye έχει να ξεκαθαρίσει μερικούς λογαρισμούς που άφησε ανοιχτούς ως Ronin και η Yelena (Florence Pugh), όπως είδαμε στο τέλος του Black Widow, έχει να αναμετρηθεί με τον Clint για τον θάνατο της Natasha. Όλα αυτά μας δίνουν έξι επεισόδια γεμάτα μάχες, αποκαλύψεις και χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
Στο Hawkeye η Marvel δεν κάνει κάτι που δεν έχει ξανακάνει. Το χιούμορ, η δράση και το ανάλαφρο ύφος είναι τα ατού της άλλωστε. Δεν μπλέκεται με το χρόνο και τα timelines όπως το Loki, ούτε αντιμετωπίζει το θρήνο της Wanda με έναν κόσμο-προσομοίωση. Δίνει όμως σε χαρακτήρες που το αξίζουν χώρο να λάμψουν. Ο Clint ήταν πάντα δευτερεύων Avenger χωρίς υπερδυνάμεις (κάτι που η σειρά θίγει αρκετά), η Kate φαίνεται να εναρμονίζεται τέλεια με τη ζωή του υπερήρωα και η Yelena πρέπει να κάνει εμφάνιση σε όσες περισσότερες ιστορίες γίνεται. Δεν λείπουν τα easter eggs, τα cameos και οι μικροί χαρακτήρες που υπόσχονται κάτι συναρπαστικό για το μελλοντικό MCU.
Επιπλέον, έχει μερικές αρκετά συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές και εξομολογήσεις που δίνουν βάθος στους χαρακτήρες. Η Marvel φαίνεται να προσπερνάει τους θανάτους σημαντικών ηρώων με μερικά δάκρυα και μια σκηνή κηδείας και τους χρησιμοποιεί κυρίως ως αφορμές εξέλιξης άλλων ηρώων. Σπάνια βλέπουμε το ψυχολογικό αντίκτυπου που ελοχεύει όταν κινδυνεύει διαρκώς η ζωή σου και των φίλων σου . Ο Clint το φέρνει αυτό στη σειρά. Θρηνεί ακόμα τη Natasha, φοβάται για την οικογένεια του και θέλει να προστατέψει την Kate από τον επικίνδυνο κόσμο που έμπλεξε. Εν μέρει, το Hawkeye καταφέρνει να αποτίσει φόρο τιμής στη Black Widow με τρόπο που η ομώνυμη ταινία δεν κατάφερε. Όχι ότι ήταν κακή, μην είμαστε υπερβολικοί. Απλώς ένα origin story της πρώτης γυναίκας Avenger που είχε ξεκάθαρα πολύ πιο ενδιαφέρον παρελθόν από έναν εκατομμυριούχο playboy ή έναν σκανδιναβό θεό, ήρθε πολύ αργά, μετά το θάνατο της και έμοιαζε πιο πολύ με αφορμή για να κλείσουν κάποια κενά και να παρουσιαστεί η Yelena.
Στο τέλος, η σειρά αφήνει μια αίσθηση πρώτων χρόνων Marvel, τότε που δεν ήταν όλα τόσο περίπλοκα με εξωγήινους και απίστευτη τεχνολογία. Ο Clint Barton και η Kate Bishop κατάφεραν να κάνουν για τη Νέα Υόρκη όσα δεν έκανε ο φιλικός Spider-Man της γειτονιάς του MCU. Κυνήγησαν τη μαφία, έσωσαν απλό κόσμο, συνεργάστηκαν με απλούς πολίτες, δεν κρύφτηκαν και εξυμνησαν την αξία της οικογένειας και της φιλίας μακριά από τα φανταχτερά μπιχλιμπίδια του Stark. Κι όλα αυτά σε ένα άκρως εορταστικό κλίμα, με το soundtrack να είναι όλο χριστουγεννιάτικο. Το Hawkeye ίσως καταφέρει να γίνει κλασσική χριστουγεννιάτικη σειρά.
