Μια από τις πολυαναμενόμενες σειρές του 2022, για τους φανς των young adult comics και τους αναγνώστες του Instagram και του TikTok, το Heartstopper, έφτασε επιτέλους στο Netflix πριν λίγες μέρες. Τα κόμικς σε ιστορία και σχέδιο της Alice Oseman, απέκτησαν τη μεταφορά που τους άξιζε, με την ίδια την Oseman να εκτελεί χρέη δημιουργού και τον Euros Lyn, που πολλοί αναγνωρίζουμε από το ξεχασμένο Sherlock, να κάθεται στη σκηνοθετική καρέκλα. Το κόμικ αποτελείται μέχρι στιγμής από τέσσερα τεύχη, με το πέμπτο να αναμένεται για τον Φεβρουάριο του 2023. Η πρώτη σεζόν καλύπτει τα δύο πρώτα.
Είναι αλήθεια ότι το Netflix μας απογοητεύει κάθε μέρα όλο και περισσότερο με επιθετικές πρακτικές προς τους πελάτες του και άδικη μεταχείριση του υλικού, όμως στην προκειμένη περίπτωση έχουμε ίσως να κάνουμε με τη μοναδική φορά που ένα βιβλίο μεταφέρθηκε με ακρίβεια στην οθόνη. Βέβαια, το μίνιμαλ σχέδιο και η απλή ιστορία της Oseman έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτό.
Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως. Το Heartstopper είναι η ιστορία δύο έφηβων αγοριών που ερωτεύονται. Είναι τόσο απλό και ταυτόχρονα τόσο περίπλοκο. Ο Τσάρλι είναι το συνεσταλμένο και ήσυχο αγόρι, αγαπά κάθε τι πιο nerdy, τα ντραμς και το τρέξιμο. Ο Τσάρλι είναι ένα golden retriever σε ανθρώπινη μορφή. Κοινωνικός και παίζει ράγκμπι. Η διαφορά τους; Ο Τσάρλι είναι αναγκασμένος να βιώνει το bullying ενός περίγυρου που δεν αποδέχεται την σεξουαλικότητά του ενώ ο Νικ δεν έχει ακόμα αντιληφθεί τη δική του διαφορετικότητα. Μέχρι που γνωρίζονται και τα πρώτα σκιρτήματα κάνουν την εμφάνισή τους.
Η ιστορία δεν αφορά μόνο το νέο ζευγάρι, φυσικά, αλλά και τις παρέες του. Τον Τάο που προσπαθεί να κρατήσει την παρέα του ενωμένη και να διαχειριστεί τα αισθήματα του για την φίλη τους Ελ. Την Ελ που πρέπει να αντιμετωπίσει το νέο της σχολείο, μετά τη φυλομετάβασή της και να κάνει νέες φίλες. Την Τάρα που αγαπά την Ντάρσυ, αλλά δεν αγαπά τόσο την προσοχή του κόσμου μετά το coming out της. Την παρέα του Νικ, φίλοι του από την ομάδα, οι οποίοι φέρονται σαν μια μνησίκακη αγέλη που απολαμβάνει να πειράζει κάθε τι φαινομενικά αδύναμο και διαφορετικό.
Η ιστορία είναι όντως όσο πιο απλή θα μπορούσε να είναι. Κι αυτό είναι το ατού της. Είναι μια πιο ρομαντική προσέγγιση στην εφηβική εμπειρία. Αλλά αληθινή και ρεαλιστική. Δεν μιλάει για σεξ, για ναρκωτικά, ίντριγκες και δολοπλοκίες. Δεν έχει τον εθισμό του Euphoria ή την αδρεναλίνη του Elite. Έχει κάτι από Sex Education. Αληθινά προβλήματα εφήβων, για τα μάτια εφήβων και όχι μόνο. Είναι η τέλεια αναπαράσταση εκείνης της εποχής όπου τα προβλήματα μοιάζουν τόσο μηδαμινά αλλά στα μάτια ενός εφήβου είναι το τέλος του κόσμου. Τα πάντα είναι οι πρώτες καψούρες και οι κολλητοί φίλοι. Τα μηνύματα, τα ποστ στα social media, οι φήμες στο σχολείο, οι στιγμές, τα βλάμματα. Διότι η εφηβική εμπειρία είναι ταυτόχρονα η πιο ξέγνοιαστη και η πιο δραματική.
Παρ’ όλο που η σειρά είναι αρκετά στυλιζαρισμένη, η ατμόσφαιρα της καταφέρνει να θυμίζει το αρχικό της υλικό, το κόμικ, και όχι κάποιο βίντεο κλιπ ή διαφήμιση. Είναι πολύχρωμο και συμμετρικό όμως αποπνέει έναν φρέσκο αέρα. Οι φανς του κόμικ μάλιστα θα χαρούν πολύ όταν δουν ότι το ιδιαίτερο στυλ της Oseman κάνει την εμφάνισή του και στη σειρά. Η Oseman συνηθίζει να «σχολιάζει» έμμεσα όσα διαδραματίζονται μέσα στα πάνελ στο περιθώριο των σελίδων, συνήθως με καρδούλες, λουλουδάκια και μικρά σχόλια, λεπτομέρειες που διατηρήθηκαν πολύ όμορφα στο διαφορετικό μέσο. Τις σκηνοθετικές και στυλιστικές επιλογές αγκαλιάζει η μουσική αφού τα κομμάτια που επιλέχθηκαν φαίνεται να βγήκαν από το Spotify κάποιου zoomer, προσφέροντας και μια όμορφη υπόκρουση αλλά και συμπληρώνοντας το νόημα κάθε σκηνής.
Το Heartstopper δεν θα μπορούσε να μην έχει ένα ποικίλο καστ, όπως άλλωστε και οι χαρακτήρες του κόμικ. Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια αγγλική πόλη και είναι αναμενόμενο τα παιδιά ενός σχολείου να έχουν κάθε είδους ιστορία και καταγωγή. Φυσικά, πρώτη θέση έχει η σεξουαλικότητα, η οποία είναι ένα φλέγον ζήτημα δεδομένου ότι ζούμε σε μια περίοδο όπου τα θέματα σεξουαλικής ταυτότητας και φύλου είναι λιγότερο ταμπού όμως δεν είναι απαλλαγμένα από το στίγμα της κοινωνίας. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν τον δικό τους αγώνα, στόχους και προβλήματα και το καστ, αν και νέοι πρωτοεμφανιζόμενοι ηθοποιοί, καταφέρνει να εκφράσει την αμηχανία και την αδεξιότητα της εφηβείας αλλά και το πάθος, την αγάπη, τη λύπη και την αγανάκτηση. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στην επιλογή της τρανς ηθοποιού Yasmin Finney για τον ρόλο της Ελ και εννοείται ότι πρέπει να αναφέρουμε πόσο ταιριαστές επιλογές είναι οι Joe Locke και Kit Connor για το πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Αν και προσωπικά είχα τις επιφυλάξεις μου στο πρώτο επεισόδιο, κατάφεραν να ζωντανέψουν τον Τσάρλι και τον Νικ.
Το Heartstopper είναι όντως μια αγκαλιά. Δεν είναι όμως απαραίτητα μια ζεστή αγκαλιά. Είναι και αγκαλιά στήριξης και παρηγοριάς. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται να είναι μια ρομαντική γκέι σειρούλα όμως η ιστορία της δεν λαμβάνει χώρα σε ένα ροζ συννεφάκι. Ίσως οι έφηβοι ήρωες της να μην βιώνουν ολόκληρη την εχθρικότητα της κοινωνίας, έχουν όμως να αντιμετωπίσουν τους συμμαθητές τους, τους γονείς τους και τους ίδιους τους εαυτούς τους. Έχουν να ανακαλύψουν ποιοι είναι πραγματικά, να σκεφτούν με ποιους θα μοιραστούν τους αληθινούς εαυτούς τους και ταυτόχρονα ζουν υπό την απειλή του bullying και τους στίγματος. Σημαντικό κομμάτι της ιστορίας είναι άλλωστε η ψυχική υγεία, ένα ζήτημα που αφορά πολύ τους έφηβους αλλά συχνά παραμελείται. Αν μας κάνει τη χάρη το Netflix και μας δώσει 2η σεζόν, αυτά τα ζητήματα θα είναι στο επίκεντρο.
Αυτά τα 8 μισάωρα επεισόδια μας φέρνουν μια γλυκιά κουήρ ιστορία. Σε κάποιους θα φανεί ρεαλιστική, σε κάποιους θα φανεί πολύ καλή για να’ ναι αληθινή. Σίγουρα δεν μπορούν όλα τα κουήρ άτομα να ταυτιστούν με αυτές τις εμπειρίες διότι δεν έχουν όλοι την τύχη να περιβάλλονται από αγάπη χωρίς προϋποθέσεις. Όμως η αλήθεια είναι ότι έχουμε ανάγκη από κουήρ ιστορίες που δεν βυθίζονται στον πόνο και τη μιζέρια, και το 2022 φαίνεται να τα πηγαίνει πολύ καλά σε αυτόν τον τομέα.
