Ένα νεαρό θαλάσσιο τέρας ονειρεύεται να ανακαλύψει τον κόσμο της στεριάς, αλλά οι γονείς του -και ιδιαίτερα η μητέρα του- τού έχουν ξεκαθαρίσει πως όσο περισσότερο πλησιάζει την επιφάνεια της θάλασσας τόσο πιο πιθανό είναι να βρεθεί στα δίχτυα των ανθρώπων-κυνηγών. Ωστόσο, η γνωριμία του με ένα άλλο θαλάσσιο τέρας, τον Alberto, που ζει μόνο του στη στεριά ως αγόρι, θα φουντώσει τις ονειροπολήσεις του και οι δυο τους θα βάλουν στόχο να αποκτήσουν μια πανέμορφη Vespa και να κάνουν το γύρω του κόσμου μαζί της. Τελικά, καταλήγουν στο κοντινότερο ειδυλλιακό χωριό, όπου παρέα με μια κοπέλα θα αρχίσουν την προπόνηση για να κερδίσουν ένα τοπικό τουρνουά και έτσι να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν το όνειρό τους.
Το Luca σε σκηνοθεσία του Enrico Casarosa σηματοδοτεί την τρίτη πρωτότυπη ιστορία της Pixar (μετά τα Onwards και Soul), ύστερα από μια δεκαετία γεμάτη με αμφιλεγόμενα σίκουελ επιτυχημένων ταινιών. Όντως, φαίνεται πως η ταινία φέρνει έναν φρέσκο αέρα στις ταινίες του στούντιο, αφού ήδη από τα τρέιλερ είχε διαφανεί η αισθητική καινοτομία του. Ξεχάστε τα ανιαρά 3D πρόσωπα που μοιάζουν με πλαστικά κουκλάκια. Στο Luca υιοθετείται μια διαφορετική αισθητική προσέγγιση που επιτρέπει και μικρούς πειραματισμούς με σύντομες εναλλαγές στο στυλ σχεδίασης που δημιουργούν προσδοκίες για ένα δημιουργικότερο μέλλον που οι ταινίες της Pixar θα χαρακτηρίζονται από τη γοητεία ταινιών σαν το Wolfwalkers . Βέβαια, μια επιστροφή σε δισδιάστατο σχεδιασμό, μάλλον, φαντάζει απίθανη, από τη στιγμή που το τεχνικό επίπεδο της τρισδιάτατης απεικόνισης βελτιώνεται σε κάθε ταινία με γεωμετρική πρόοδο με αποτέλεσμα το ειδυλλιακό χωριό με τα πανέμορφα και γραφικά πετρόχτιστα σπίτια να φαντάζει τόσο υπέροχο κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο.
Πιστό στο πνεύμα της ιταλικής εξοχής και της διάχυτης αίσθησης του καλοκαιριού, το σενάριο απομακρύνεται από τα περίπλοκα, βαθυστόχαστα ή καταθλιπτικά σενάρια των προηγούμενων ταινιών του στούντιο που συνήθως διέλυαν ψυχολογικά μικρούς και -κυρίως- μεγάλους, προκειμένου να μας αφηγηθεί μια λιτή, αλλά συναισθηματικά πλούσια ιστορία. Η ταινία επικεντρώνεται στη φιλία των τριών παιδιών, τις δοκιμασίες που εκείνη περνά λόγω των προσωπικών ανασφαλειών, αλλά και τη δυναμική που αποκτά όταν τον πρώτο λόγο παίρνουν τα κοινά όνειρα και η αντιπάθεια για τον γλειώδη Ercole. Έτσι, ακόμα κι όταν το σενάριο ακολουθεί γνώριμα μονοπάτια και προσπαθεί να μας υπενθυμίσει τη σημασία της φιλίας και της αποδοχής, μπορεί να κουράζει ελαφρώς, αλλά δεν χάνει ποτέ την τρυφερότητά του, ζωντανεύοντας παιδικές αναμνήσεις του ενήλικου κοινού.
Τελικά, το Luca ούτε είναι η animated εκδοχή του Call Me By Your Name (χωρίς βέβαια να αποκλείει και αυτή την ανάγνωση), ούτε ανήκει στο πλάι των μεγαθηρίων της πλούσιας φιλμογραφίας της Pixar. Ωστόσο, αυτό δεν αποτρέπει την ταινία από το να προσφέρει ένα ευχάριστο δίωρο, γεμάτο δράση, ισχυρές φιλίες και πανέμορφα ιταλικά τοπία. Με άλλα λόγια, ο, τι πρέπει για μια καλοκαιρινή σινεφίλ έξοδο.
