Σειρά που διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην είσοδο της τηλεόρασης στην περίοδο που ονομάζουμε «peak TV», στην περίοδο, δηλαδή, όπου η τηλεόραση φιλοδοξεί να συναγωνιστεί τον κινηματογράφο σε επίπεδο παραγωγής και ποιότητα αποτελέσματος, το True Detective ξεκίνησε, το 2014, με την προοπτική να αποτελέσει μια μίνι σειρά οκτώ ωριαίων επεισοδίων. Το εξαιρετικό σενάριο του Nic Pizzolatto, η λίαν εξυπηρετική σκηνοθεσία του Cary Joji Fukunaga (No Time to Die) και η ερμηνευτική χημεία των πρωταγωνιστών, Matthew McConaughey και Woody Harrelson, είχαν σαν αποτέλεσμα τη μεγάλη, αναπάντεχη επιτυχία της σειράς. Και, όπως συμβαίνει συνήθως στον πλανήτη Χόλιγουντ, η επιτυχία ώθησε τους παραγωγούς της σειράς να λάβουν την απόφαση να μετατρέψουν τη σειρά σε ανθολογία, με νέες σεζόν και περισσότερες ιστορίες.
Την επόμενη κιόλας χρονιά, κυκλοφόρησε η δεύτερη σεζόν, για τον υπογράφοντα η πλέον παρεξηγημένη, καθώς επιχείρησε κάτι ολότελα διαφορετικό από την πρώτη, πιο κοντά στη λογική ενός αστικού νέο-νουάρ αλά Elmore Leonard, με αποτέλεσμα να δυσαρεστηθούν όσοι περίμεναν μια επανάληψη της πρώτης σεζόν. Οι παραγωγοί αντιλήφθηκαν τη δυσαρέσκεια του κοινού κι έτσι η τρίτη σεζόν, που κυκλοφόρησε το 2019, βρίσκεται εγγύτερα στο ύφος και την αισθητική της πρώτης, χωρίς πάντως να προσθέτει κάτι ουσιαστικό στη σειρά. Και κάπως έτσι φτάνουμε στο 2024 και στην τέταρτη σεζόν, με υπότιτλο Night Country, η οποία, όπως μαθαίνουμε, δε θα είναι και η τελευταία.
Στο Night Country, ο αρχικός δημιουργός της σειράς, Nic Pizzolatto, για πρώτη φορά δεν επιστρέφει ως σεναριογράφος, και αντικαθίσταται από την Issa Lopez του ωραίου horror Tigers Are Not Afraid (2017), η οποία υπογράφει τόσο το σενάριο, όσο και τη σκηνοθεσία των έξι επεισοδίων της σεζόν. Όσο για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, τους κρατούν αυτήν τη φορά μια έμπειρη και μια ανερχόμενη ηθοποιός: η Jodie Foster, που επιστρέφει στα πρωταγωνιστικά οχήματα μετά από αρκετά χρόνια, και η Kali Reis αντίστοιχα, η οποία είναι και η ερμηνευτική αποκάλυψη της σεζόν. Αναμφίβολα, όμως, την παράσταση έρχεται να κλέψει το σκηνικό όπου λαμβάνει χώρα η πλοκή των νέων επεισοδίων, που δεν είναι άλλο από την Αλάσκα και τη διαρκή νύχτα της – εξ ου και ο υπότιτλος, Night Country.
Αυτό το σκηνικό εκμεταλλεύεται στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν η Lopez, προκειμένου να στήσει μια ατμόσφαιρα κοσμικού τρόμου, που παραπέμπει στα γραπτά του H. P. Lovecraft και στην κλασική ταινία τρόμου The Thing (1982) του John Carpenter, στην οποία μάλιστα υπάρχει και ευθεία αναφορά στο πρώτο επεισόδιο. Σε μια χιονισμένη πόλη της Αλάσκα, όπου η διάρκειας έξι μηνών νύχτα έχει μόλις πέσει, τα πτώματα μιας ομάδας επιστημόνων από τον τοπικό ερευνητικό σταθμό ανακαλύπτονται από την επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης της περιοχής, Elizabeth Danvers (Foster), η οποία και θα αναλάβει να ρίξει φως στην υπόθεση, σε συνεργασία με μια παλιά της βοηθό, τη Navarro (Reis).
Όσο η Lopez διατηρεί αυτήν την ατμόσφαιρα κοσμικής απειλής, ενώ παράλληλα αναπτύσσει τους χαρακτήρες και τις μεταξύ τους σχέσεις, η σεζόν κυλάει ομαλά, αν και ράθυμα σε ορισμένα σημεία από το τρίτο επεισόδιο και μετά. Η Foster και η Reis είναι εξαιρετικές στους ρόλους τους κι έχουν χημεία μεταξύ τους, ενώ η πινακοθήκη υποστηρικτικών χαρακτήρων είναι πλούσια και κρατά το ενδιαφέρον. Το δέσιμο της υπόθεσης των νεκρών επιστημόνων με μια παλιά δολοφονία που δε διαλευκάνθηκε ποτέ και ένα σκιερό παρελθόν των δύο πρωταγωνιστριών φαντάζουν υποσχόμενα και κλιμακώνονται στο πέμπτο επεισόδιο της σειράς, το οποίο αφήνει το περιθώριο για ένα πραγματικά αξέχαστο φινάλε.
Δυστυχώς, αυτό δεν έρχεται ποτέ. Το κλείσιμο της σεζόν, χωρίς να είναι απαραίτητα κακό, παρουσιάζει αντικλιμάκωση σε σχέση με ό,τι έχει προηγηθεί. Επειδή βρισκόμαστε στο σύμπαν του True Detective γνωρίζουμε ότι, μολονότι κάθε σεζόν είναι διαφορετική, πάντα θα υπάρχει μια ορθολογική εξήγηση στο τέλος. Όταν, όμως, έχεις χτίσει μια αίσθηση μεταφυσικού, η ορθολογική εξήγηση πρέπει να είναι πραγματικά πολύ δυνατή για να μην απογοητεύσεις το κοινό σου. Και κάτι τέτοιο δε συμβαίνει, μολονότι η Lopez εμφανώς νοιάζεται να προσφέρει στους χαρακτήρες της μια συμπονετική κατακλείδα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια κάποια βιασύνη στο τελευταίο επεισόδιο, το οποίο καλείται να προσγειώσει απότομα τη σεζόν στο πεδίο του ορθολογισμού.
Κάπως έτσι, ολόκληρες υποπλοκές μένουν χωρίς κορύφωση, με χαρακτηριστικότερη αυτήν της διαφθοράς της τοπικής κοινωνίας, που υπονοείται στο προτελευταίο επεισόδιο αλλά δεν ολοκληρώνεται ποτέ και με κανέναν τρόπο. Από την άλλη, όταν η Lopez το παρακάνει με το μεταφυσικό στοιχείο, όπως στα κομμάτια όπου η Navarro ακούει τη φωνή του θύματος της παλιάς υπόθεσης δολοφονίας, το αποτέλεσμα φλερτάρει με το μελόδραμα, χώρια που το συγκεκριμένο εύρημα δεν εξυπηρετεί, τελικά, απολύτως τίποτα μέσα στην πλοκή της σεζόν. Τέτοια πράγματα είναι που καθιστούν το Night Country, τελικά, μια άνιση επιστροφή στο σύμπαν του True Detective.
Παρόλα αυτά, τα νούμερα της τηλεθέασης ανέδειξαν τη νέα σεζόν στην πιο επιτυχημένη της σειράς, κι έτσι η τελευταία ανανεώθηκε ήδη για πέμπτο κύκλο, ο οποίος θα φέρει και πάλι την υπογραφή της Issa Lopez. Ευχόμαστε η δημιουργός να καλλιεργήσει όσα θετικά αποκομίσαμε από το Night Country και να καταπολεμήσει τις αδυναμίες που εντοπίσαμε σε αυτό, ώστε η επόμενη προσθήκη στο σύμπαν αυτό που τόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στη σύγχρονη ιστορία της τηλεόρασης να είναι αντάξια της πρώτης, άφθαστης σεζόν.
