Γιορτάζοντας σε ένα παρισινό κλαμπ την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της νέας του ταινίας με τίτλο Passages, ο Γερμανός σκηνοθέτης Tomas (Franz Rogowski) επρόκειτο να κάνει τα δικά του «περάσματα» στη ζωή της Agathe (Adèle Exarchopoulos), μίαςνεαρής δασκάλας, την οποία γνωρίζει εκείνο το βράδυ και τον ελκύει ακαριαίαόταν τον προσκαλεί να χορέψουν. Αυτό που ξεκινά ως ένα one night stand, θα γεννήσει γρήγορα μια παθιασμένη ερωτική σχέση, η οποία, όμως, θα ανατρέψει τις ισορροπίες στον δεκαπενταετή γάμο του Tomas με τον συνεσταλμένο Martin (Ben Whishaw). Όταν ο τελευταίος αποφασίζει να προχωρήσει από τον διαλυμένο γάμο του δίνοντας μια ευκαιρία στον συγγραφέα Amad (Erwan Kepoa Falé), πυροδοτεί τη ζήλεια του Tomas, ο οποίος βρίσκει τρόπους να επιστρέφει κάθε φορά στη ζωή του Martin, αγνοώντας τις πιθανές συνέπειες των πράξεων του.
Ο Ira Sachs (Love is Strange) υφαίνει ένα από τα πιο σέξι και, ταυτοχρόνως, χαοτικά ερωτικά τρίγωνα των τελευταίων ετών, μια σπουδή πάνω στην πολυπλοκότητα των σύγχρονων σχέσεων, κουήρ και μη, που τόσο τον έχουν απασχολήσει θεματικά στο σύνολο της φιλμογραφίας του, αλλά και πάνω στη φύση της επιθυμίας και των παθών, δίχως να φοβάται στιγμή να απεικονίσει τον έρωτα ωμό, γυμνό, αληθινό. Σε αυτή την απεικόνιση σημαντικό παράγοντα αποτελούν οι γραφικές σκηνές σεξανάμεσα στους τρεις πρωταγωνιστές, οι οποίεςνα σημάνουμε πως μπορεί να πραγματοποιήθηκαν απουσίας συντονιστή, γυρίστηκαν όμως στη βάση της οικειότητας που αναπτύχθηκε στη μεταξύ τους γνωριμία.
Το Passages είναι παράλληλα και κάτι ακόμα· ένα σπουδαίο ψυχογράφημα του (αντιπαθητικού) χαρακτήρα που ενσαρκώνει μοναδικά ο Franz Rogowski. Ήδη από την πρώτη σκηνή της ταινίας όταν τον γνωρίζουμεστα γυρίσματα μιας φαινομενικά απλής σκηνής, ο Ira Sachs μας δίνει μια μικρή αλλά ικανοποιητική γεύση του τι εστί Tomas. Ναρκισσιστής, αυτοκαταστροφικός, χειριστικός, δίχως δείγμα ενσυναίσθησης, μπαίνει και βγαίνει στις ζωές του Martin και της Agathe ισχυριζόμενος πως τους αγαπάει, αδιαφορώντας στην ουσία πλήρως για τα συναισθήματά τους. Ενδεικτική του χαρακτήρα του είναι η συγκλονιστική σκηνή που εκμυστηρεύεται στον επί δεκαπέντε χρόνια σύζυγό του την απιστία του, όχι μετανιωμένος, μα ενθουσιασμένος και περήφανος που έκανε σεξ με γυναίκα και του άρεσε [ή το χαρακτηριστικό croptop που φόρεσε στην πρώτη γνωριμία με τους γονείς της Agathe, ενώ το προηγούμενο βράδυ την απάτησε με τον Martin φορώντας ακριβώς το ίδιο μπλουζάκι (!)].
Από την άλλη, ο Martin του Whishaw (No Time to Die) προσπαθεί να ισορροπήσει με ωριμότητα μέσα στην αστάθεια που προκαλούν στη ζωή του τα «περάσματα» του Tomas, τα οποία τον αφήνουν ορατά εξασθενημένο σωματικά και ψυχικά, ενώ η Agathe της υπέροχης Exarchopoulos είναι ένας χαρακτήρας που δύσκολα μπορεί κανένα να αναγνώσει και που δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα για τα κίνητρά της παρά απαντήσεις. Τι ήταν αυτό που την έκανε να ερωτευτεί τον Tomas, να πιστέψει σε αυτόν και να αρχίζει να χτίζει το μέλλον της μαζί τουόντας σε μία ταινία που δεν μας δείχνει κανένα απολύτως θετικό γνώρισμα του τελευταίου; Σε αυτό ίσως να μην βοηθούν τα απότομα χρονικά άλματα του σεναρίου (που υπογράφει ο Sachs με τον επί χρόνια συνεργάτη του Mauricio Zacharias), ειδικά σε σκηνές που αφορούν την Agathe.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες και μπερδεμένες, ο Ira Sachs το γνωρίζει καλά, όπως, επίσης, ρευστές, και ακριβώς μέσω αυτής της ρευστότητας, που είτε πρόκειται για σεξουαλική είτε για τα όρια μιας σχέσης (ή ερωτικού τριγώνου), ψηλαφεί τις ζωές τριών ανθρώπων προερχόμενων από διαφορετικές χώρες και μέσα από τα «περάσματα» τους- από διαμέρισμα σε διαμέρισμα, από το ένα σώμα στο άλλο, από τη μία ζωή στην άλλη – ένα φαίνεται να απουσιάζει τρανταχτά· το πέρασμα προς την ενηλικίωση κι ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον αντιήρωα του Sachs. Μία ρομαντική ταινία, όχι όπως όλες τις άλλες.
