Βασισμένο σε μια πανέξυπνη ιδέα (ο γιος μιας σεξολόγου παραδίδει στα κρυφά και έναντι αμοιβής σεξουαλικές συμβουλές στους συμμαθητές του) και τοποθετημένο σε έναν δικό του, σεξουαλικά απελευθερωμένο μικρόκοσμο (κρατήστε το αυτό για αργότερα) με έναν συνδυασμό ρετρό και σύγχρονης αισθητικής, το Sex Education δεν δυσκολεύτηκε να κερδίσει τις εντυπώσεις ως μια φρέσκια και τολμηρή εφηβική σειρά. Στη δεύτερη σεζόν, αν και η κεντρική ιδέα υποχώρησε, δίνοντας τη θέση της σε μια σειρά πιο αναμενόμενων καταστάσεων (νέες σχέσεις, χωρισμοί κι άλλα τέτοια εφηβικά), η διάχυτη τσαχπινιά και η εμφανής διάθεση για σεξουαλικές αναζητήσεις διατήρησε αμείωτη την φρεσκάδα της σειράς, η οποία φέτος κυκλοφόρησε την τρίτη της σεζόν.
Η φετινή προσθήκη συνεχίζει στο πνεύμα της προηγούμενης σεζόν, εστιάζοντας στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι και οι ενήλικες πρωταγωνιστές στις προσωπικές τους σχέσεις. Παρελθοντικοί έρωτες που δεν έχουν ξεπερασθεί, συγκατοικήσεις με προβλήματα, χωρισμοί, κρυφοί δεσμοί και σεξουαλικοί πειραματισμοί είναι μερικά μόνο από τα πολλά γεγονότα που συμβαίνουν στην τρίτη σεζόν. Όλες οι υποπλοκές, αν και αρχίζουν δειλά δειλά να μοιάζουν επαναλαμβανόμενες και προβλέψιμες (βλ. σχέση Otis με Maeve), διατηρούν τη γοητεία τους, κυρίως λόγω του χαρισματικού καστ και της εξαιρετικής χημείας του που έχει αναπτύξει αυτά τα χρόνια, αλλά και από την επιλογή να δωθεί χώρος σε χαρακτήρες που ελάχιστα μας είχαν απασχολήσει μέχρι στιγμής, αποκαλύπτοντας έτσι τις δικές τους κρυφές δοκιμασίες.
Ωστόσο, η τρίτη σεζόν αποδεικνύεται ελαφρώς απογοητευτική, καθώς προδίδει το χτίσιμο κόσμου που είχε πραγματοποιηθεί εδώ και δύο χρόνια. Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, η σειρά έμοιαζε μέχρι πρότινος να είναι τοποθετημένη σε ένα άχρονο, εναλλακτικό σύμπαν όπου η σεξουαλική έκφραση είναι ελεύθερη (όπως στην περίπτωση του Eric) ή έστω δεν λογοκρίνεται με την ίδια ένταση με τον δικό μας κόσμο. Ξαφνικά, όμως, αποδεικνύεται πως το πανέμορφο χωριουδάκι και το σχολείο του αποτελεί μια εξαίρεση, αντιμετωπίζοντας την υποτίμηση και την χλεύη της υπόλοιπης συντηρητικής κοινωνίας, ακριβώς επειδή διατηρεί (ή επιχειρεί να διατηρήσει) μια πιο θετική στάση απέναντι στη σεξουαλική απόλαυση. Έτσι, η νέα διευθύντρια που αναλαμβάνει τα ηνία του σχολείου (και ψάχνει τρόπο να διορθώσει την εικόνα του στα μάτια διάφορων επενδυτών) υιοθετεί μια διαφορετική, άκρως συντηρητική προσέγγιση, που φλερτάρει με τυπικές δυστοπικές αφηγήσεις, η οποία ναι μεν δημιουργεί δύσκολες συνθήκες για τους μαθητές (άρα είναι ιδανική για το σενάριο), αλλά φαντάζει με εύκολη λύση για τα δεδομένα μιας σειράς που επιχειρούσε να παρουσιάσει τον κόσμο όπως θα μπορούσε να είναι και όχι όπως είναι.
Αυτή η αλλαγή προσέγγισης γίνεται ιδιαίτερα εμφανής στην περίπτωση του Eric, ο οποίος ξαφνικά νιώθει πως καταπιέζει τον πραγματικό του εαυτό, συνειδητοποιώντας πως θέλει να βρει έναν ασφαλή χώρο που η ιδιαιτερότητα του δεν θα θα συναντά κανένα όριο. Προφανώς, αυτή η εξέλιξη μοιάζει ιδιαίτερα άτοπη για έναν χαρακτήρα σαν κι αυτόν, προδίδοντας την προσπάθεια του σεναρίου να δημιουργήσει αχρείαστες τριβές στη σχέση του με τον Adam, συνεχίζοντας έτσι τον αέναο κύκλο χωρισμών και επανενώσεων των εφηβικών ζευγαριών.
Η τρίτη σεζόν, αν και παραμένει απολαυστική και περισσότερο φιλόδοξη απ’την μέση εφηβική σειρά, αρχίζει να φανερώνει την ανάγκη της να οδηγηθεί ¨αμεσα σε ένα φινάλε που θα τιμά τους χαρακτήρες, τον κόσμο της και κυρίως το κοινό της. Ας ελπίσουμε, η τέταρτη σεζόν να είναι και η τελευταία, ώστε να μας αφήσει με μια ευχάριστη γεύση και να αποφύγει το σεναριακό ξεχείλωμα που πλησιάζει απειλητικά.
