Στο The Monkey, την κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου διηγήματος του Stephen King δια χειρός Oz Perkins, ένα παιχνίδι-μαϊμού δολοφονεί (τυχαίους) ανθρώπους με τον πιο ξαφνικό και βάναυσο τρόπο. Μην βιαστείτε όμως να κρίνετε την ταινία ως μία τυπική απόπειρα στο υποείδους του σλάσερ, διότι ο Perkins έχει διαφορετικές προθέσεις. Έχοντας βιώσει από πρώτο χέρι την απώλεια κοντινών προσώπων με απροσδόκητο τρόπο (η μητέρα του επέβαινε σε ένα από τα αεροπλάνα που έπεσαν στους Δίδυμους Πύργους), ο σκηνοθέτης του υποτιμημένου The Blackcoat’s Daughter προσεγγίζει τον θάνατο ως μία φάρσα του παραλόγου, παραδίδοντας μία ταινία στην οποία μπορεί το αίμα να ρέει άφθονο, αλλά η πλάστιγγα γέρνει εμφατικά προς την μεριά της (κατάμαυρης) κωμωδίας.
Εξελίσσοντας την αισθητική αρτιότητα που χαρακτηρίζει το σύνολο της φιλμογραφίας του, ο Perkins επιδιώκει σε κάθε θανατικό να τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια του κοινού, σκαρφιζόμενος τους πιο ευφάνταστους και απροσδόκητους διαμελισμούς. Το αποτέλεσμα, όσο και αν ακούγεται φρικιαστικό, στην πράξη αποδεικνύεται ξεκαρδιστικό, υπογραμμίζοντας τις θεματικές έγνοιες της ταινίας. Η γκροτέσκα κωμωδία του Perkins αξιοποιεί στο έπακρο τις «σαχλές» προοπτικές της ιστορίας, όχι για να γελοιοποιήσει τον King και το διήγημά του, αλλά για να σπάσει πλάκα εις βάρος του θανάτου, να γιορτάσει τελικά την ίδια την ζωή και να προσθέσει ένα επιπλέον επίπεδο ανάγνωσης πέρα από εκείνο του διαγενεακού τραύματος.
Το αποτέλεσμα λειτουργεί, αφενός επειδή ο Perkins είναι ένας εξαιρετικός χειριστής της κινηματογραφικής γλώσσας κι αφετέρου επειδή διαθέτει ένα καστ που αντιλαμβάνεται πλήρως τον κωμικό παλμό του όραματός του. Τα πιτσιρίκια που ερμηνεύουν τα δίδυμα αδέρφια αποδίδουν εξαιρετικά τους αντιφατικούς χαρακτήρες τους, θέτοντας τις βάσεις για τις ελαφρώς πιο δραματικές βάσεις του φινάλε, παραδίδοντας την σκυτάλη στον «ομορφονιό» Theo James (White Lotus, The Gentlemen), ο οποίος ενσαρκωνει και τα δύο αδέρφια στην ενήλικη εκδοχή τους. Τον έναν αδερφό τον ερμηνεύει ως ερημίτη που έχει αποκοπεί από τα εγκόσμια λόγω του τραύματος που του έχει αφήσει η θανατηφόρα μαϊμού και τον άλλον ως μία σαλεμένη προσωπικότητα, απολύτως ταιριαστή στο κωμικό ύφος της ταινίας. Εξαιρετική και η πάντα αξιόπιστη Tatiana Maslany ως μητέρα των αγοριών, αλλά και ο Adam Scott (Severance) σε ένα μικρό, αλλά απολαυστικά απεγνωσμένο cameo στην αρχή της ταινίας.
Ελάχιστο καιρό μετά την εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία του Longlegs με την Maika Monroe και τον Nicolas Cage (Red Rock West, Face/Off), ο Oz Perkins παραδίδει την πιο προσιτή και κωμική ταινία του, προσκαλώντας μας να κοιτάξουμε τον θάνατο κατάματα και να πεθάνουμε στα γέλια με τον παραλογισμό του.
