Είναι περίοδος τέλεσης γάμων στο Nantucket, δηλαδή μέσα καλοκαιριού. Η θέα μιας νύφης να τρέχει στην κεντρική οδό είναι τόσο συνηθισμένη όσο αυτή του ήλιου που δύει στην παραλία Madaket. Ο γάμος της οικογένειας Winbury υπόσχεται να είναι ένα αξιομνημόνευτο γεγονός: οι πλούσιοι γονείς (Nicole Kidman, Liev Schreiber) του γαμπρού (Billy Howle) δεν έχουν τσιγκουνευτεί τα έξοδα για την οργάνωση ενός πλουσιοπάροχου γλεντιού στη βίλα τους με θέα τον ωκεανό. Η εκδήλωση όμως θα γίνει αξιομνημόνευτη για τραγικούς λόγους: ένα πτώμα ανακαλύπτεται στην παραλία λίγες μόλις ώρες πριν τη γαμήλια τελετή. Οι πάντες στο γαμήλιο πάρτι είναι πλέον ύποπτοι. Καθώς οι ντόπιοι αστυνομικοί ανακρίνουν τη νύφη (Eve Hewson), το γαμπρό, τη διάσημη συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων μητέρα του γαμπρού, και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, μυστικά αρχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια.
Το θέμα του The Perfect Couple, της νέας μίνι σειράς έξι επεισοδίων του Netflix σε σκηνοθεσία Susanne Bier, η οποία μερικά χρόνια νωρίτερα μας έδωσε το The Undoing (2020) με την Nicole Kidman ξανά στον πρωταγωνιστικό ρόλο, δεν είναι πρωτότυπο αλλά, σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον, είναι πάντα ενδιαφέρον: οι κρυφές δυναμικές ενός γάμου, η διαφορά ανάμεσα στο φαίνεσθαι και το είναι, τη δημόσια και την ιδιωτική ζωή, απόρροια ενός πολιτισμού όπου πρωταρχική σημασία έχει αυτό που προβάλλεις προς τα έξω και όχι αυτό που πραγματικά είσαι. Επίσης, η αδυναμία του ανθρώπου να νιώσει πλήρωση ακόμα κι αν διαθέτει όλα εκείνα που, στη θεωρία και πάλι, θα ήταν υπεραρκετά για τον / την κάνουν ευτυχισμένο/η, είναι ένα μοτίβο που διατρέχει κάθε χαρακτήρα αυτής της σειράς.
Κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Τα όχι και πολύ παλιά χρόνια, ας πούμε στη δεκαετία του 1990, το μυθιστόρημα στο οποίο βασίζεται η σειρά θα χρησίμευε ως βάση για μια μεσαίου προϋπολογισμού χολιγουντιανή ταινία, με σκηνοθέτη τον Adrian Lyne ή τον Curtis Hanson (η Bier σε καμία περίπτωση δεν είναι καλύτερη από αυτούς), δύο – τρία μεγάλα ονόματα στο καστ, μια χούφτα ακόμη καλούς υποστηρικτικούς και άξιο τεχνικό επιτελείο. Το αποτέλεσμα θα προέκυπτε από καλό έως απλά αξιοπρεπές, οι κριτικοί θα του έβαζαν 2,5 αστεράκια, οι επιδόσεις του στα ταμεία θα ήταν καλές και σταδιακά η ταινία αυτή θα καθιερωνόταν όχι ως ένα εμβληματικό φιλμ του αμερικανικού σινεμά, μα σίγουρα σε μια ωραία ανάμνηση για τη γενιά που μεγάλωνε εκείνη την εποχή.
Στο Χόλιγουντ του 2024, όμως, ταινίες μεσαίου προϋπολογισμού δε γυρίζονται πια. Τα στούντιο θέλουν ταινίες – γεγονότα και τα στούντιο που δεν μπορούν να γυρίσουν ταινίες – γεγονότα γυρίζουν b-movies, συνήθως χωρίς το καλλιτεχνικό μεράκι των b-moviesπερασμένων δεκαετιών. Τα σενάρια για ταινίες μεσαίου προϋπολογισμού αποτελούν, πλέον, το ψωμοτύρι των streaming πλατφορμών. Εκεί, τα σενάρια αυτά είτε γίνονται straight to streaming ταινίες που ξεχνιούνται γρήγορα, είτε γίνονται μίνι σειρές που, στην προσπάθειά τους να γεμίσουν επιπλέον χρόνο, ξεχειλώνουν την πλοκή τους, προσθέτουν αχρείαστες υποπλοκές και ανούσιους χαρακτήρες και ξεστρατίζουν από την κεντρική ιδέα. Εξαιρέσεις βεβαίως υπάρχουν, αλλά η μίνι σειρά The Perfect Couple δεν είναι μια τέτοια.
Αυτό που ξεκινά υποσχόμενα, πολύ σύντομα γίνεται ένα φλύαρο και χαοτικό αναμάσημα ιδεών από παρόμοιες ταινίες. Η σειρά φλερτάρει διαρκώς, επικίνδυνα, με τη σαπουνόπερα, το σενάριο ακολουθεί κατευθύνσεις που περισσότερο μπερδεύουν χωρίς λόγο, παρά ξεκαθαρίζουν το μυστήριο και τους χαρακτήρες και οι ευκολίες, τα κενά και οι αυθαιρεσίες διαδέχονται η μία την άλλη. Η απώλεια του ελέγχου επί του τόνου της σειράς είναι εμφανής ήδη από τους τίτλους αρχής, όπου η Bier στήνει μια εκτός κλίματος χορογραφία όπου κάθε ηθοποιός δείχνει να βρίσκεται σε διαφορετική διάθεση και να αντιλαμβάνεται τη σειρά με αλλιώτικο τρόπο.
Στα θετικά της σειράς, το γεγονός ότι το καλά στελεχωμένο cast φαίνεται να διασκεδάζει, με την εξαίρεση της μονότονης Dakota Fanning (Ripley). Έκπληξη η παρουσία της Isabelle Adjani (Possession) σε έναν ρόλο που θα μπορούσε κάλλιστα να απουσιάζει τελείως από το σενάριο χωρίς να αλλάξει τίποτα στη σειρά, τουλάχιστον όμως μας δίνει την ευκαιρία να απολαύσουμε μια αγαπημένη ηθοποιό έστω και στο πιο αδιάφορο πέρασμά της. Άλλωστε, τίποτα πραγματικά σημαντικό δε συμβαίνει στο The Perfect Couple, και ακόμη κι η αποκάλυψη του φινάλε δεν προκαλεί την παραμικρή έκπληξη και είναι μάλλον απογοητευτική.
