Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, ο πατέρας του Zac Thompson (The Dregs, Come Into Me), υπέστη ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που άλλαξε δραστικά την καθημερινότητα ολόκληρης της οικογένειας του και προκαλώντας όπως ήταν φυσικό ένα τεράστιο σοκ στον ίδιο. Το The Replacer που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες είναι η προσπάθεια του συγγραφέα να οδηγηθεί στην κάθαρση, χρησιμοποιώντας ως όχημα το μέσο των κόμικ, το οποίο υπηρετεί εδώ και μερικά χρόνια με μεγάλη επιτυχία.
Πολύ γρήγορα και εξαιρετικά οικονομικά, ο Zac Thompson παρουσιάζει την οικογενειακή δυναμική πριν το ατύχημα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη σχέση πατέρα και γιου, πάνω στην οποία θα βασιστεί άλλωστε και η εξέλιξη της υπόλοιπης πλοκής. Η μητέρα του είναι θρησκευόμενη, τραβολογώντας τα παιδιά της στην εκκλησία, συνήθεια που εκείνα προφανώς και βλέπουν ως αγγαρεία, με τον μικρό πρωταγωνιστή (και alter ego του συγγραφέα) να στέκεται πιο τυχερός απ’ την αδερφή του, αφού στήνει πλεκτάνες μαζί με τον πατέρα του για να κάθεται σπίτι και να βλέπουν παρέα κλασικές ταινίες τρόμου. Κατά τη διάρκεια μιας από αυτές τις προβολές, ο πατέρας του θα υποστεί ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο θα τον αφήσει παράλυτο και θα του δημιουργήσει προβλήματα στην ομιλία του, με τους πρώτους μήνες να μην μπορεί να προφέρει ούτε τις πιο απλές φράσεις.
Αυτή η κατάσταση, θα στρέψει την μητέρα ακόμα περισσότερο στην εκκλησία, η οποία θα αποδειχθεί απαραίτητο ψυχολογικό στήριγμα για εκείνη, αφού πλέον αναγκάζεται να δουλεύει δύο δουλειές για να τα βγάλουν πέρα οικονομικά. Εξίσου δύσκολα, αλλά με εντελώς διαφορετικό τρόπο, περνάνε και τα δύο αδέρφια, τα οποία ακόμα δεν μπορούν να αποδεχτούν την κατάσταση του πατέρα τους και εξοργίζονται ακόμα περοσσότερο, όταν ακούν γνωστούς και φίλους να ισχυρίζονται πως ο πατέρας τους τα πάει εξαιρετικά. Για εκείνα, το άτομο που βρίσκεται στο αναπηρικό καροτσάκι δεν είναι ο πατέρας τους -δεν μπορεί να είναι ο πατέρας τους!- με τον μικρό Marcus να ισχυρίζεται πως κατά τη διάρκεια του ατυχήματος ένας δαίμονας είχε εμφανιστεί, άρα πιθανότατα όλη αυτή η ταλαιπωρία οφείλεται σε κάποιου είδους δαιμονισμού. Αποφασισμένος λοιπόν να δώσει ένα τέλος στο οικογενειακό μαρτύριο, αρχίζει να ψάχνει πληροφορίες σε παλιά βιβλία και ταινίες, μήπως και βρει τον τρόπο να αντιμετωπίσει τον δαίμονα που θέλει να αντικαταστήσει τον πατέρα του.
Αυτό που καταφέρνει ο Zac Thompson από την αρχή μέχρι το τέλος της σύντομης -μόλις 64 σελίδων- ιστορίας του είναι να δημιουργήσει ένα κόμικ που ανα στιγμές γίνεται αρκετά άβολο, όπως θα όφειλε δηλαδή κάθε ιστορία του είδους, αποφεύγοντας όμως μαεστρικά να δώσει την εντύπωση εκμετάλλευσης ενός τραγικού γεγονότος. Αντίθετα, κάθε σελίδα που γυρνά βυθίζει τους αναγνώστες στην τρομαγμένη ψυχοσύνθεση ενός παιδιού που προσπαθεί -με τον δικό του, ιδιαίτερο τρόπο- να συμφιλιωθεί με μια νέα κατάσταση που θα επηρεάσει όλη του τη ζωή, καταφέρνοντας να ισορροπήσει ιδανικά ανάμεσα στις απαιτήσεις του είδους, αλλά και στις προσωπικές του εμπειρίες.
Το σχέδιο του Arjuna Susini μένει πιστό στο παραπάνω όραμα και καταφέρνει να γίνεται τρομακτικό με έναν ξεχωριστό τρόπο, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της ιστορίας. Ναι, υπάρχει το τέρας και ναι, είναι σχεδιασμένο ώστε να κερδίσει μια θέση σε κάποιον εφιάλτη, αλλά το πιο τρομακτικό στοιχείο και εκεί που δίνει έμφαση το σχέδιο είναι η απεικόνιση της νέας κατάστασης. Ο πραγματικός τρόμος πηγάζει από το χαμένο βλέμμα του πατέρα, από τη δυσκολία να επικοινωνήσει με τα παιδιά του ή ακόμα και απ’ τα αντικείμενα που πρέπει να συνοδεύουν κάθε κίνηση του από εδώ και εμπρός. Η δημιουργία ατμόσφαιρας όμως σε μεγάλο βαθμό οφείλεται και στη χρωματική παλέτα του Dee Cunniffe, τα μουντά, αποστειρωμένα χρώματα του οποίου αντικαθιστούν τη θαλπωρή και τη ζεστασιά της οικοιγένειας με ένα διαρκές αίσθημα φόβου, αβεβαιότητας και αγωνίας.
Συνοψίζοντας, το The Replacer είναι μια ειλικρινής κατάθεση ψυχής, μια ιστορία γεμάτη σεβασμό προς τον πατέρα του Zac (αλλά και όσα άτομα έχουν περάσει αντίστοιχες καταστάσεις) και γεμάτο αγάπη για ολόκληρο το είδος του τρόμου, το οποίο αξιοποίησε με συναισθηματικό τρόπο για να αντιμετωπίσει τις προσωπικές του φοβίες. Είναι μια εξαιρετικά προσωπική ιστορία με την οποία όμως εύκολα μπορούν να ταυτιστούν οι αναγνώστες και γι’ αυτό ο τρόμος της μεταδίδεται άμεσα και αποτελεσματικά. Εν ολίγοις, ένα σπουδαίο κόμικ από έναν δημιουργό που έχει ακόμα πολλά να δώσει.
