Η Grace (Nicole Kidman) και ο Jonathan (Hugh Grant) Frazer ζουν μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή – εκείνη επιτυχημένη ψυχολόγος, εκείνος ένας ευγενικός γιατρός που έρχεται σε καθημερινή επαφή με περιπτώσεις παιδικού καρκίνου που αρκετά συχνά δοκιμάζουν τις συναισθηματικές του αντοχές, αν και πάντα προσεγγίζει τα παιδιά χαμογελαστός και έτοιμος να τους δώσει κουράγιο στον αγώνα τους. Η ζωή τους θα πάρει μια αναπάντεχη τροπή, όταν η Elena, μια γυναίκα που στέλνει το παιδί της στο ίδιο σχολείο με τον γιο των Frazer και η οποία ακολουθεί εμμονικά την Grace, θα βρεθεί δολοφονημένη και ο Jonathan θα χαθεί από προσώπου γης την ίδια ακριβώς μέρα.
Αρχικά, ως βασικός ύποπτος υποδεικνύεται ο σύζυγος της Elene («Πάντα είναι ο γαμημένος σύζυγος!» αναφωνεί μια από τις φίλες της Grace), αλλά γρήγορα το ενδιαφέρον της αστυνομίας θα στραφεί προς τον Jonathan, του οποίου η συμπεριφορά κρίνεται καθόλα ύποπτη. Αυτή η εξέλιξη, όπως είναι αναμενόμενο, θα προκαλέσει τριγμούς στην οικογένεια των Frazer και παρ’ ότι ο Jonathan δεν παύει στιγμή να υπερασπίζεται την αθωότητά του, η Grace έχει αρχίσει να αμφιβάλλει για έναν άνθρωπο που πίστευε πως γνώριζε κάθε του μυστικό.
Ο δημιουργός του Big Little Lies, David E. Kelley, επιστρέφει στο ΗΒΟ με μια σειρά παρόμοιου ύφους, με την έννοια πως το μυστήριο και οι σχέσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες παίζουν καθοριστικό ρόλο στο σενάριο. Με αφορμή τη δολοφονία της πανέμορφης νεαρής γυναίκας που μαγνήτιζε τα βλέμματα αντρών και γυναικών, ο Kelley συνθέτει ένα μωσαϊκό με ταξικές προεκτάσεις (τα παιδιά και των δύο οικογενειών φοιτούν σε ένα πανάκριβο με κύρος σχολείο, το οποίο προσπαθεί να αποτρέψει να αμαυρωθεί το όνομα του από την υπόθεση και ο Jonathan προσλαμβάνει την καλύτερη δικηγόρο της πιάτσας, κάτι αδιανόητο για έναν άνθρωπο χωρίς τις οικονομικές του δυνατότητες) το οποίο αρχικά φλερτάρει και στο μεγαλύτερο μέρος του ενδίδει στη μισοξεχασμένη γοητεία της σαπουνόπερας. Κρυμμένα μυστικά, προδοσίες, ερωτικά τρίγωνα μπλέκουν όλα μαζί σε μια ιστορία που σε κάθε στροφή αποκαλύπτει και από μια ανατροπή που ωθεί τους θεατές στην υιοθέτηση της μιας παλαβής θεωρίας μετά την άλλη.
Δίχως αμφιβολία, αυτή η προσέγγιση λειτουργεί σε πρώτο επίπεδο, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον, ακόμα και όταν η κατεύθυνση που παίρνει η πλοκή φαντάζει γνώριμη ή και προβλέψιμη. Ωστόσο, η την ολοκλήρωση των έξι επεισοδίων αφήνει μια πικρή γεύση, καθώς αν αφαιρέσεις τις συνεχόμενες ανατροπές τόσο οι χαρακτήρες, όσο και η σκηνοθεσία ποτέ δεν έκαναν κάποια υπέρβαση. Στο σκηνοθετικό κομμάτι, η Susanne Bier (Bird Box) αποφεύγει να αφήσει το στίγμα της, υιοθετώντας μια συντηρητική προσεγγίζει, την οποία διαρρηγνύει με κάποια υπερστυλιζαρισμένα κοντινά στα έκπληκτα μάτια της Kidman. Δυστυχώς, όμως, η εμβάθυνση στον χαρακτήρα της δεν ξεπερνά ποτέ αυτό το οπτικό κομμάτι. Μπορεί ολόκληρος ο κόσμος της να καταρρέει, αλλά εκείνη περιορίζεται στην υιοθέτηση μερικών εκφράσεων που αποδίδουν το σοκ της. Ως αποτέλεσμα, το μόνο πράγμα που να αποτυπώνεται στη μνήμη του κοινού να είναι οι πολυσυζυτημένες στυλιστικές επιλογές της. Σαφώς καλύτερη είναι η περίπτωση του Hugh Grant, του οποίου ο χαρακτήρας κρύβει πολλές πτυχές, από τον στοργικό σύζυγο και πατέρα έως τον οργισμένο κατηγορούμενο που θα φτάσει στα άκρα για να αποδείξει την αθωότητά του, δίνοντας έτσι βάθος στο προφίλ του αψεγάδιαστου, γοητευτικού άντρα ως τον οποίον καθιερώθηκε στις συνειδήσεις του κοινού ο ηθοποιός.
Το κερασάκι στην τούρτα των προβλημάτων της σειράς είναι αντίστοιχο με αυτό που συναντάται σε πολλά σύγχρονα τηλεοπτικά παραδείγματα: η διάρκεια της. Παρ’ ότι τα επεισόδια καταναλώνονται αβίαστα, η κατάληξη της ιστορίας, η απουσία περίπλοκων χαρακτήρων και η συντηρητική σκηνοθεσία δεν δικαιολογούν σε καμιά περίπτωση τα έξι επεισόδια. Η ίδια ιστορία θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί σε μόλις δύο ώρες και δεν θα έχανε τίποτα από την ουσία της.
Τι κρατάμε τελικά από το Undoing; Την σπουδαία ερμηνεία του Hugh Grant, τα ρούχα της Kidman και το σαπουνοπερικό ύφος που μας είχε λείψει αρκετά στην εποχή της κυριλέ τηλεόρασης, παρ’ ότι η ίδια η σειρά το προδίδει στο τέλος για χάρη μιας πιο ρεαλιστικής επίλυσης στο μυστήριο.
