Ενάμιση χρόνο πριν, κατά τη διάρκεια της προσωρινής διαμονής της οικογένειας της σε ένα μοτέλ της κωμόπολης Sweetheart, η Ethel έγινε αυτόπτης μάρτυρας της σφαγής των γονιών και του αδερφού της από μια τοπική συμμορία. Τώρα, επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος διψασμένη για εκδίκηση, έτοιμη να σκορπίσει ματωμένη δικαιοσύνη, έχοντας για παρέα ένα μυθιστόρημα που περιγράφει το ταξίδι ενός καουμπόι να εντοπίσει τον γιο του και να σκοτώσει τους απαγωγείς του.
Η νέα συνεργασία των δύο αγαπημένων μου δημιουργών Lonnie Nadler (Black Stars Above) και Zac Thompson (No Ones Rose) κινείται σε απάτητα για εκείνους μονοπάτια, μιας και μέχρι τώρα μας είχαν συνηθίσει σε εξαιρετικές ιστορίες που είχαν ως βασικό συστατικό τους τον τρόμο. Αυτή τη φορά, όμως, επιλέγουν να αφηγηθούν μια western ιστορία εκδίκησης με meta χαρακτηριστικά, τα οποία δεν σας κρύβω πως αρχικά με είχαν πανικοβάλλει, καθώς τις περισσότερες φορές αυτού του είδους οι ιστορίες καταλήγουν να είναι απολαυστικές μεν, άνευ ουσίας δε, μια δικαιολογία για την δίχως τύψεις υιοθέτηση των κλισέ που υποτίθεται ότι σατυρίζουν/αποδομούν. Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση η σύλληψη της ιστορίας μέσα στην ιστορία όχι μόνο δεν είναι πυροτέχνημα, αλλά λειτουργεί όπως θα έπρεπε να λειτουργεί σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση, συμπληρώνοντας τις θεματικές της βασικής ιστορίας.
Οι πρωταγωνιστές των δύο ιστοριών ακολουθούν παράλληλους δρόμους, αλλά διαφέρουν σημαντικά. O Sol κουβαλάει στις πλάτες του δεκαετίες γεμάτες σκοτωμούς, έχοντας αντιληφθεί πως στην Άγρια Δύση δεν υπάρχει χώρος για συναισθηματισμούς, αλλά επικρατεί η ανάγκη για επιβίωση. Επίσης, σκιαγραφείται ως ένα άτομο που δεν ανέχεται την ατιμία, ακόμα και αν αυτή προέρχεται από κοντινά του άτομα. Αντίθετα, για την Ethel η βία δεν αποτελεί μονόδρομο, αλλά τη μοναδική δίοδο διοχέτευσης του θυμού για τον άδικο χαμό της οικογένειάς της και της οργής της για την αδυναμία του συστήματος να απονείμει δικαιοσύνη. Ωστόσο, η εμφάνιση της (κοντοκουρεμένο μαλλί, σκισμένα τζιν, μπλούζες με ροκ καλλιτέχνες) προδίδουν μια εφηβική ορμή που δεν έχει ακόμα κατανοήσει πλήρως την περιπλοκότητα του κόσμου και διατηρεί μια ρομαντικοποιημένη στάση απέναντι στη χρήση της βίας.
Αφηγηματικά, το ξεδίπλωμα της πλοκής είναι υποδειγματικό, αφού η μεταφορά από τη μια ιστορία στην άλλη γίνεται εξαιρετικά ομαλά και με τέτοιον τρόπο, ώστε να υπογραμμίζονται σεναριακά και οπτικά οι ομοιότητες και οι αντιθέσεις των δύο χαρακτήρων. Το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό, όμως, της αφήγησης είναι η ενσωμάτωση ολόκληρων αποσπασμάτων από το βιβλίο με τις περιπέτειες του Sol, αφηγηματική επιλογή που συναντήσαμε και στο Black Stars Above του Nadler.
Στην προκειμένη περίπτωση, η χρήση του κειμένου μάλλον δεν δικαιολογείται εξίσου ικανοποιητικά – άλλωστε, σημαντικό μέρος της ιστορίας του Sol αποτυπώνεται με τη μορφή κόμικ. Ωστόσο, η παρουσία των αποσπασμάτων επιτρέπει στους δύο δημιουργούς αφενός να εμβαθύνουν ακόμα περισσότερο στους χαρακτήρες του βιβλίου και αφετέρου να εντείνουν την αίσθηση διαφοροποίησης των δύο ιστοριών. Οι ιστορίες ανήκουν σε διαφορετικά μέσα (κόμικ και βιβλίο), επειδή η μία είναι πραγματική και η άλλη φαντασία. Οι επιλογές της Ethel κοστίζουν, έχουν επιπτώσεις, ενώ ο Sol έχει αποδεσμευτεί από τα δεσμά του ρεαλισμού με τις πράξεις του να περιορίζονται μονάχα από τη φαντασία του συγγραφέα.
Το σχέδιο του Sami Kivelä κινείται στα ίδια επίπεδα με το σενάριο, αποτυπώνοντας εξαιρετικά τόσο τις σκηνές δράσεις, όσο και τις σιωπές, τα βλέμματα και τις λεπτομέρειες που κρύβουν τα συναισθήματα των χαρακτήρων και επιτρέπουν στους αναγνώστες να βυθιστούν στον κόσμο της ιστορίας. Ο χρωματισμός του -που θυμίζει κάτι από Jacob Phillips (My Heroes Have Always Been Junkies) – είναι βουτηγμένος στο πορτοκαλί και στο μπλε όταν οπτικοποιεί τις περιπέτειες του Sol, ενώ πλημμυρίζει με μια ποικιλία χρωμάτων, όταν καλείται να αποτυπώσει την αναζήτηση της Ethel. Τέλος, μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, που δεν θυμάμαι να την έχω συναντήσει πολλές φορές, είναι ο τρόπος με τον οποίων τα μπαλονάκια των διαλόγων κρύβονται πίσω από διάφορες επιφάνειες για να υποδηλώσουν πως οι συγκεκριμένες συζητήσεις λαμβάνουν χώρα χαμηλόφωνα ή πιο μακριά από την κύρια δράση.
Το Undone by Blood ξεκινά δίνοντας την εντύπωση μιας τυπικής ιστορίας εκδίκησης, ωστόσο σελίδα με τη σελίδα, καρέ με το καρέ αποκαλύπτει την αποδομιστική του διάθεση, καταλήγοντας σε ένα εκρηκτικό φινάλε που διαχωρίζει πλήρως τη φαντασία από την πραγματικότητα, προσγειώνοντας απότομα τους χαρακτήρες. Σε όλη την πορεία, το σχέδιο αποτελεί ιδανική συντροφιά, βάζοντας το λιθαράκι του για μια απολαυστική ανάγνωση.
Αν και η ιστορία της Ethel ολοκληρώθηκε, το κόμικ θα επιστρέψει με τουλάχιστον ακόμη μια ιστορία, ενώ σύντομα πρόκειται να μεταφερθεί στην τηλεόραση από το AMC.
