Τα τελευταία χρόνια έχουν ξεπηδήσει αρκετά εκδοτικά πειράματα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού (Ahoy Comics, TKO). Ένα από τα πιο πρόσφατα είναι η εμφάνιση της εκδοτικής Bad Idea, η ιδιαιτερότητα της οποίας έγκειται στο γεγονός ότι κυκλοφορεί μονάχα τεύχη, αποκλειστικά από συγκεκριμένα καταστήματα (στην Ελλάδα τα βρίσκετε από το Limited Edition Comics). Μια από τις πρώτες της κυκλοφορίες είναι το one shot Whalesville x Rocks and Minerals που περιλαμβάνει τις δυο ομώνυμες μικρές ιστορίες.
Whalesville
Η πρώτη, το Whalesville, δια χειρός Matt Kindt (σενάριο), Adam Pollina (σχέδιο) και Matt Hollingsworth (χρώμα), τοποθετείται στο εσωτερικό μιας φάλαινας, όπου τα διάφορα ζώα που έχει καταπιεί έχουν αρχίσει να δημιουργούν μια μικρή κοινωνία. Ξαφνικά, η καθημερινότητα τους διαταράσσεται από την έλευση ενός νέου συγκατοίκου, ενός μικρού αγοριού, που μετά από λίγη ώρα αντιλαμβάνεται την κατάσταση και θα προσπαθήσει να επιστρέψει στον ψαρά πατέρα του.

Παρά τη μικρή έκταση της ιστορίας, το σενάριο καταφέρνει να την μπολιάσει με υπαρξιακά ερωτήματα, τα οποία μπορεί αρχικά να μοιάζουν γνώριμα, ωστόσο στο φινάλε παίρνουν μια απροσδόκητη τροπή που προσφέρει βάθος στους χαρακτήρες, καταφέρνοντας έτσι να τους μετατρέψει σε ολοκληρωμένες οντότητες που η καθεμία διαθέτει τη δικιά της φωνή.
Εξίσου ικανοποιητικό ήταν και το σχέδιο του Adam Pollina. Οι γραμμοσκιάσεις του παραπέμπουν σε γκραβούρες, αλλά η παιχνιδιάρικη απεικόνιση των ανθρώπων με τα δυσανάλογα μεγάλα και τετράγωνα πρόσωπα προσδίδει μια ανάλαφρη νότα, ταιριαστή στο ύφος της ιστορίας, συνοδεύοντας ιδανικά το φαινομενικά απλό σενάριο του Kindt.

Συνοψίζοντας, το Whalesville καταφέρνει κάτι που μοιάζει ακατόρθωτο για τις σύγχρονες κυκλοφορίες – να αφηγηθεί μια ιστορία που δεν αφήνει την αίσθηση του ανολοκλήρωτου, διαθέτει ενδιαφέροντες χαρακτήρες και μπορεί να ακολουθεί το αναγνωστικό κοινό μέρες μετά την ανάγνωσή της.
Rocks and Minerals
Δυστυχώς, η συνέχεια του τόμου δεν είναι εξίσου συναρπαστική. Το Rock and Minerals σε σενάριο πάλι του Matt Kindt, σχέδιο του Tony Millinaire και χρώμα του Jim Campbell ακολουθεί μια παρέα νεαρών πετρών (!) που, παρά την απαγόρευση της βασίλισσας, αποφασίζει να εξερευνήσει την ερειπωμένη πλέον ανθρώπινη πόλη. Εκεί, θα συναντήσουν μια χελώνα, την οποία θα μπερδέψουν με μια διαφορετικού είδους πέτρα, και θα βάλουν στόχο να την μεταφέρουν στο σημείο που βρίσκονται και οι υπόλοιπες χελώνες.
Στην προκειμένη περίπτωση η ιστορία δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του προκατόχου του. Ενώ ο Kindt επιχειρεί για ακόμη μια φορά να εισάγει πολλαπλές αναγνώσεις, όπως κάποιες αναφορές στην ταξική διαφορά, οι θεματικές μοιάζουν ιδιαίτερα απλουστευτικές και κλισέ, το κείμενο πνίγει το σχέδιο, το οποίο είναι σαφώς λιγότερο ενδιαφέρον από εκείνο του Whalesville, φλερτάροντας έντονα με παιδικές απλουστεύσεις που δίνουν ανθρώπινη μορφή σε άψυχα αντικείμενα (τις πέτρες).

*
Εν τέλει, παρά το άνισο επίπεδο των δύο ιστοριών, σαν σύνολο, το τεύχος δεν απογοητεύει, ανοίγοντας την όρεξη για τις υπόλοιπες κυκλοφορίες της εκδοτικής που οι επικοινωνιακά καταστροφικές μέθοδοι διαφήμισης (πριν λίγο καιρό ανακοίνωσαν τη διάλυση της εταιρίας, αλλά στην πραγματικότητα εκείνη συνεχίζει κανονικά τη λειτουργία της…) δυσχεραίνουν την διάδοση τους.