Κόρη ενός Γερμανού χασάπη από το Manhattan, η Trudy Ederle (Daisy Ridley) ήταν πρωταθλήτρια της κολύμβησης και βραβευμένη με χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924, όταν αποφάσισε να αποπειραθεί να διασχίσει το κανάλι. Κολύμπησε πρώτα 22 μίλια από το Battery Park της Νέας Υόρκης στο Sandy Hook του New Jersey, σπάζοντας ένα ρεκόρ το οποίο κράτησε για 81 χρόνια. Στη συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο με δύο εφημερίδες και πούλησε την ιστορία της, ώστε να χρηματοδοτήσει το επόμενο μεγάλο βήμα της. Αν τα κατάφερνε, θα γινόταν η πρώτη γυναίκα που θα πετύχαινε κάτι που μόνο πέντε άνδρες είχαν καταφέρει πριν από εκείνη.
Συναφής θεματικά με το περυσινό Nyad των Elizabeth Chai Vasarelyi και Jimmy Chin, το Young Woman and the Sea είναι η νέα ταινία του Joachim Renning (Kon–Tiki, Pirates of the Caribbean: Dead Men Tell No Tales) και της πλατφόρμας του Disney+, σε παραγωγή του έμπειρου Jerry Bruckheimer, υπεύθυνου για μερικά από τα αγαπημένα μας blockbusterτης δεκαετίας του 1990, καθώς και για το πρόσφατο Top Gun: Maverick (2022). Δυστυχώς, η συγκεκριμένη ταινία δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες που θέτει το βιογραφικό του παραγωγού και αποτελεί μάλλον μια απογοήτευση, παρά την πολυδάπανη παραγωγή, τις καλές ερμηνείες και το φροντισμένο τεχνικό σκέλος.
Η Daisy Ridley συνεχίζει τις προσπάθειες να χτίσει μια άξια φιλμογραφία μετά το Rise of Skywalker, παραμένει ερμηνευτικά φιλότιμη και εργατική, δυστυχώς όμως οι επιλογές της είναι συστηματικά ατυχείς –The Marsh King’s Daughter, Sometimes I Think About Dying, Young Woman and the Sea είναι τα τρία πρόσφατα πρωταγωνιστικά οχήματα της ηθοποιού, που αποδεικνύουν μεν την ερμηνευτική της ευελιξία, δεν της δίνουν όμως ρόλους και ταινίες πραγματικά αντάξια του ταλέντου της. Και οι τρεις παραπάνω ταινίες ενδέχεται να κατέρρεαν ολοκληρωτικά αν δεν τις κουβαλούσε η Ridley, αν δεν προσέδιδε στις ηρωίδες της περισσότερες της μίας διαστάσεις κι αν δεν είχε τη στόφα της σταρ που, δυστυχώς, μένει προς το παρόν ανεκμετάλλευτη.
Κατά τ’ άλλα, η ταινία είναι ένα απολύτως συμβατικό αθλητικό δράμα βασισμένο σε αληθινή ιστορία, το οποίο δεν κάνει τίποτα λάθος, είναι μια ευπρόσωπη και καλλιεπής παραγωγή, ταυτόχρονα όμως δε διαθέτει ούτε μια στιγμή κινηματογραφικού μεγαλείου, τίποτα που να την κάνει να ξεχωρίζει. Έχουμε δει πολλές ταινίες σαν αυτή στο παρελθόν κι αυτό δε λειτουργεί υπέρ της ταινίας του Ronning, η οποία ακολουθεί μεν με συνέπεια τις δοκιμασμένες συνταγές, δεν διαθέτει ωστόσο την εφευρετικότητα να κάνει την υπέρβαση και να μας δώσει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Επιπλέον, το γεγονός ότι μια τέτοια παραγωγή στηρίζεται κατά κύριο λόγο στα ψηφιακά εφέ για να δημιουργήσει το υπερθέαμα της στερεί την αίσθηση του δέους που επιβάλλεται να αισθανθεί ο θεατής απέναντί της.
Πιθανότατα, το Young Woman and the Sea θα ικανοποιήσει όσους δε ζητούν πολλά παραπάνω από μια απολύτως κλασικότροπη, ανώδυνη, καθαρά ψυχαγωγική ταινία που πατά στους κανόνες του αφηγηματικού κινηματογράφου, έστω κι αν δε διαθέτει την οπτική έμπνευση κι εξυπνάδα που θα την καθιστούσε ιδιαίτερη. Οι χαρακτήρες είναι σχηματικοί, η πλοκή προβλέψιμη και η σκηνοθεσία διεκπεραιωτική, στα πρότυπα ενός θεματικού πάρκου της Disneyland, άψογα επιμελημένου και εξωτερικά πανέμορφου, χωρίς όμως ψυχή και μαστοριά. Η ένταση δεν κλιμακώνεται ποτέ, αφού σαν θεατές γνωρίζουμε ενστικτωδώς από την αρχή ότι ο στόχος της ηρωίδας θα επιτευχθεί και το δράμα δε θα υπερβεί ποτέ τα ασφαλή όρια μιας ταινίας προορισμένης απευθείας για την πλατφόρμα του Disney+.
